ขอสุนทรีย...ในอารมณ์บ้าง (ตามพี่เมตตา)
ที่จริงแล้วตอนนี้ผมต้องเดินทางไป BITEC บางนา แต่ว่าในระหว่างที่รอรับจดหมายข่าวฉบับที่ 21 ซึ่งโรงพิมพ์กำลังนำมาส่งนั้น ผมเปิดอ่าน blog พี่เมตตา ตอนที่อารมณ์สุนทรีย์พอดี เลยรับช่วงอารมณ์นี้มาต่อ
ผมเลยยกความสุนทรียที่พอมีกับเขาบ้าง เลยขอเป็นบทกวีเก่าๆของอาจารย์อังคาร กัลยาณพงศ์ มาแบ่งกันแทนนะครับ
วักทะเล
วักทะเลเทใส่จาน รับประทานกับข้าวขาว
เอื้อมเก็บบางดวงดาว ไว้คลุกข้าวซาวเกลือกินฯ
ดูปูหอยเริงระบำ เต้นรำทำเพลงวังเวงสิ้น
กิ้งก่ากิ้งกือบิน ไปกินตะวันและจันทร์ฯ
คางคกขึ้นวอทอง ลอยล่องท่องเที่ยวสวรรค์
อึ่งอ่างไปด้วยกัน เทวดานั้นหนีเข้ากะลาฯ
ไส้เดือนเที่ยวเกี้ยวสาว อัปสรหนาวสั่นชั้นฟ้า
ทุกจุลินทรีย์อมิบ้า เชิดหน้าได้ดิบได้ดี
เทพไท้เบื่อหน่ายวิมาน ทะยานลงดินมากินขี้
ชมอาจมว่ามี รสวิเศษสุดที่กล่าวคำฯ
ป่าสุมทุมพุ่มไม้ พูดได้ปรัชญาลึกล้ำ
ขี้เลื่อยละเมอทำ คำนวณน้ำหนักแห่งเงาฯ
วิเศษใหญ่ใคร่เสวยฟ้า อยู่หล้าเหลวเลวโง่เขลา
โลภโกรธหลงมอมเมา งั่งเอาเถิดประเสริฐเอยฯ
อังคาร กัลยาณพงศ์
ความเห็น (5)
- คุณธวัชคะ ... คนได้รับจดหมายข่าวฉบับนี้จะมือพองมั้ยคะ --- จม. ข่าวร้อนๆ จ้า...
- ทีม มน. กำลังจะออกเดินทางค่ะ <นัดแนะการเข้าร่วมมหกรรม KM ของทีม มน.>
- แล้วพบกันที่งานนะคะ ไปแล้วค่า ...
- โอโหอารมณ์สุนทรีย์เหลือเกิน
- เสื้ออะไรเอ่ย ka-poom
- ขอบคุณคุณธวัชมากครับ
- ดีใจที่ได้พบตัวเป็นๆครับ
- แวะมาขอบคุณที่แวะไปแลกเปลี่ยน และขอแจ้งความคืบหน้าว่าได้ตอบคำถามเรื่องนอนกรนที่ blog แล้ว
- ไม่ได้ไปพบและรู้จักใครในงานเลย น่าเสียดายมากๆ ไว้ปีหน้า...ไปแน่นอน
ขอบคุณค่ะ มาอ่านแล้ว ท่านอังคารเขียนไว้...อ่านตามเห็นถึงชีวิตจริง.....ขึ้นต้นท่าจะหวาน...อ่านไป...คล้ายหยันเย้น..