บันทึกที่ 120---ไล่ล่าถุงงเงินตอนที่ 14
ฝ่าย ขุดไล่ล่าด้วบสุนันนขดมกลิ่น พอตกค่ำก็ต้องหยุดพักไว้ก่อนเพราะมองอะไม่เห็น รอดำเนินการต่อตอนเช้า พอรุ่งเช้า พวกเขาเริ่มงานเช้าตรู่เลย คราวนี้ มีการเปลี่ยนแผนเป็นส่งร่มบินไปบินวนเหนือบริเวณป่าที่คาดว่าคนร้ายซ่อนตัวอยู่ พร้อมประกาศลงไปให้คนร้ายยอมจำนนเสียแต่โดยดี โดยบอกว่า พวกเขาเพียงคนทำปลายเหตุ ไม่ได้เป็นผู้ร่วขบวนการปล้นบนเครื่องบิน และฆ่าเพื่อน รปภ .ด้วยกันตาย โทษไม่ถึงตายให้ส่งคืนทรากปึกเงินทั้งหมดแก่ตำรวจโดยดี หนีต่อไปจะไม่มีวันรอด จะอดข้าวตาย หรือเป็นไข้ป่าตาย ถูกงูกัดตายเปล่า คิดถึงลูกเมียทางบ้านบ้าง เงินที่เอาไปก็ใช้ไม่ได้แล้ว อย่ากลัวว่าตำรวจจะเอาเอง ตำรวจก็ใช้ไม่ได้ ใคร ๆ ก็ใช้ไม่ได้ ให้ปรึกษากันและตัดสินใจก่อนเทียงวันนี้ มิฉะนั้นเราจะจับตายสถานเดียว........
“ พี่ - เอาไงทีนี้ “ลูกน้องรุมถามลูกพี่ “ ผมยังไม่อยากตาย “ มันพูดต่อเสียงเครือ อีกคนก็บอก “ ยอมมอบตัวเถอะพี่ เราเพียงผู้ขโมยต่อเท่านั้น “
ข้าเสียดายเงินว่ะ ทั้งชีวิตหาไม่ได้อีกแล้ว “
ไม่มีความเห็น