ความคาดหวัง VS ความสุข
ในวันที่รู้สึกเหนื่อยและอยากพัก ฉันมักจะไปเดินป่า วันนี้ก็เช่นกัน จาก McRitchie Nature Park ไปยัง Bukit Timah Reserve เป็นระยะทางกว่า 13 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณสามชั่วโมงกว่าๆ เป็นช่วงเวลาแห่งความผ่อนคลายและสงบสุขที่ฉันโหยหามาตลอดสัปดาห์ ไม่มีวัตถุประสงค์ใดจริงจังแค่ได้มาเดิน ฉันก็รู้สึกดีแล้ว
หลังจากเริ่มออกเดินมาสักระยะจาก McRitchie Nature Park ผู้คนก็เบาบางลง ในที่สุดก็จะมีเพียงเสียงรอยเท้าของตัวเองไปเหยียบย่ำไปเรื่อยๆ จนเมื่อถึงเกือบครึ่งทาง ช่วงหนึ่งของทางเดินประมาณกิโลเมตรกว่าๆ เราจะต้องเดินไปตามถนนที่การจราจรเบาบางที่สุดในสิงคโปร์ชื่อว่า ถนน Rifle Range เพื่อไปเชื่อมต่อกับทางเดินในป่าซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ Bukit Timah Nature Reserve
เมื่อถึงตอนนี้ ฝนเริ่มตกเม็ดลงมา พอดีมีรถกระบะสีขาวคันหนึ่งผ่านมา คนขับรถใจดีหยุดถามว่าอยากติดรถไปถนนใหญ่ไหมเพราะฝนกำลังจะตก ฉันปฏิเสธเขาไปอย่างสุภาพว่าขอบคุณมากแต่เราเตรียมเสื้อกันฝนมาด้วย พอดีมีน้องผู้หญิงอีกสองคนที่เดินมาตามทางเดินเดียวกันตกลงไปกับรถกระบะคันนั้น
รถกระบะสีขาวเคลื่อนตัวออกไปช้าๆ เหลือไว้เพียงความเงียบงันของป่าสองข้างทาง และความรู้สึกขอบคุณที่ได้พบคนมีน้ำใจแม้ในวันหยุดในป่าเช่นนี้ ฉันก้าวย่างไปตามทางเดินต่อไป สักพักฝนก็หยุดโปรยปราย เราก็เดินต่อไปอย่างมีความสุข
เมื่อเราเข้าเขตของ Bukit Timah Nature Reserve ฉันสังเกตเห็นลูกไม้เล็กๆ ร่วงหล่นตามทางเดินมีทั้งทุเรียนและเงาะพันธุ์พื้นเมืองของที่นี่ อีกสองสามเดือนคงมีเงาะ มีทุเรียนสุก และผลไม้อื่นอีกมากมายหลายชนิด นึกถึงคำเตือนของกรมสวนสาธารณะแห่งชาติ ว่าไม่ควรให้อาหารลิงเพราะลิงมีอาหารในป่าเพียงพออยู่แล้ว การให้อาหารลิงจะทำให้พฤติกรรมการกินของสัตว์ป่าเปลี่ยนไปซึ่งมิได้มีผลดีต่อสัตว์เลย ในวันนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันได้เห็นลูกทุเรียนลูกเล็กๆ น่ารัก จึงรู้สึกตื่นเต้นมากมาย
ระหว่างนั่งรถเมล์กลับบ้าน ฉันนั่งดูรูปภาพที่ถ่ายไว้อย่างมีความสุขนึกถึงคำพูดของโค้ชที่ฉันเฝ้าติดตามว่า "เคล็ดลับของการมีความสุข คือเราจะต้องไม่คาดหวังกับสิ่งใด แต่ให้ชื่นชมทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา"
น่าจะจริง....
เพราะหากเราเริ่มคาดหวังไม่ว่าจากใครก็ตาม นอกเหนือไปจากตัวเราเอง....ความสุขเราจะเหลือความเป็นไปได้แค่ครึ่งหนึ่ง เราเอาความสุขของเราไปขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้เลย ถ้าความคาดหวังนั้นเป็นจริงเราจะมีความสุข แต่หากไม่เป็นดังหวังความสุขเราจะเป็นศูนย์ทันที ตรงข้ามหากเราไม่คาดหวังใดโอกาสของความสุขยังอยู่กับเราเต็มร้อย และหากมีสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้น นั่นคือโบนัส
อย่างน้อยวันหยุดสุดสัปดาห์วันนี้ฉันก็ได้มีความสุขเพราะไม่ได้คาดหวังสิ่งใดในการไปเดินป่า แต่กลับได้ชื่นชมน้ำใจของคนที่ไม่รู้จัก ก็ได้ชื่นชมธรรมชาติที่น่ารักมากมาย ได้พบเห็นรอยยิ้มและคำทักทายของคนแปลกหน้า ได้พักผ่อน ได้เตรียมตัวเพื่อทำงานในสัปดาห์ต่อไป
ขอให้วันนี้เป็นวันที่เราคาดหวังน้อยๆ แต่ชื่นชมมากให้มาก และมีความสุขค่ะ
ความเห็น (6)
มาชื่นชมความสุข..ที่มีโดยไม่คาดหวัง ..เจ้าค่ะ..
กำลังมีภารกิจยุ่งยากรออยู่ ในช่วงต้นเดือน พย. นี้ / อ่านจบ นึกได้ว่า คงเพราะกังวลเกินไป กลัวงานที่จะต้องทำมีปัญหา ทั้ง ๆ ที่ยังไม่มีปัญหาเกิดขึ้น (แม้จะล่าช้าไปบ้าง) / เริ่มได้แล้วครับ กับจุดเริ่มต้นที่จะเดินต่อไป
มาอ่านเพื่อเติมแรงใจในความสุขครับ
ยิ้ม..ครับคุณปริม
ด้วยความระลึกถึงครับ
บรรยากาศดีจริงๆค่ะ
ภาพลูกทุเรียนสวยงาม
