๖๑๒. เวลามีคุณค่า..พัฒนาชีวิตและงานอันเป็นที่รัก...ด้วยบทเพลงพระราชนิพนธ์..

วันนี้..ผมฟังเพลงพระราชนิพนธ์ตลอดทั้งวันเลย..ดื่มด่ำไปกับเนื้อร้องและท่วงทำนอง ที่เกิดจากพระอัจฉริยภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว..รัชกาลที่ ๙..

บทเพลงพระราชนิพนธ์..ใกล้รุ่ง..“...ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาแต่ ไกล ไกล ชุ่มชื่นฤทัย หวานใดจะปาน ฟังเสียงบรรเลง ขับเพลงประสาน จากทิพย์วิมาน ประทานกล่อมใจ.. ใกล้ยามเมื่อแสง ทอง ส่อง ฉันคอยมองจ้อง ฟ้าเรืองรำไร ลมโบกโบยมา หนาว ใจ รอช้าเพียงไร ตะวันจะมา..”

รอให้ท้องฟ้าสว่างไสวเสียก่อน ผมถึงจะได้ไปโรงเรียน ปิดเทอม..เหมือนไม่มีที่ไป ใจจดจ่ออยู่กับการเตรียมงานจัดนิทรรศการ..เทิดพระเกียรติ..เนื่องในพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ..

ผมขับรถผ่านประตูรั้วโรงเรียนด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่สดชื่นและมีพลัง ยิ่งเห็นดอกดาวเรืองบานสะพรั่งตรงประตูทางเข้า..ใจก็ยิ่งเบิกบานกับงานที่รออยู่ตรงหน้า วันนี้..ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่จะต้องจัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์สำหรับ..งานนิทรรศการ..

ร้านไวนิล..ส่งภาพที่ผมสั่งทำมาให้..เป็นภาพการทรงงานของพ่อ..เป็นภาพที่คนไทยได้แรงบันดาลใจ ในการทำความดีเพื่อพ่อ และแผ่นดินของเรา...

ผมเดินไปที่กองฟาง..ที่ผู้ปกครองนำมาให้ ครุ่นคิดว่าจะจัดวางแบบไหน หรือจะใช้เป็นที่นั่ง ในส่วนของนิทรรศการ ที่เสริมสร้างบรรยากาศท้องไร่ท้องนา มีกองฟางก็ต้องมีแปลงนาและเครื่องสีข้าว..จึงจะดูสมเหตุสมผล..

ทุกอย่างก็มีพร้อมอยู่แล้ว..โดยเฉพาะต้นข้าวเขียวขจีในแปลงนาสาธิตของโรงเรียน ผมนำใส่ถุงดำไว้ ๒ – ๓ วันแล้ว แต่ละถุงปักดำไว้ ๑๐ กอ คิดว่าพอถึงวันงานก็น่าจะแตกกอเต็มถุง วันนี้..ปักดำเพิ่มอีก ๑๐ ถุง เพื่อเพิ่มสีสันให้ดูเป็นธรรมชาติ...

ถึงเวลาสำรวจอุปกรณ์ที่ต้องใช้ในการจัดตั้งหรือแขวนป้ายไวนิล  เป็นโครงเหล็กเก่า ที่ยังพอใช้งานได้ วันนี้..ลงมือพ่นสีใหม่ ผลงานออกมาก็มองดูใหม่จริงๆ เหมือนเพิ่งสั่งทำมาจากโรงงาน...

บทเพลงพระราชนิพนธ์..ยามเย็น..“..แดด รอน ๆ เมื่อทินกรจะลับเหลี่ยมเม-ฆา ทอแสงเรืองอร่าม ช่าง งาม ตา ในนภาสลับ จับ อัม พร ..แดด รอน ๆ เมื่อทินกรจะลาโลกไป ไกล ยามนี้จำต้องพราก จาก ดวง ใจ ไกลแสนไกลสุดห่วง ยอด ดวง ตา..”

แดดร่มลมตก..ผมรอเวลานี้ เพื่อที่จะเดินลัดสนามฟุตบอลไปยังแปลงนา..งาดำ..พอถึงดงงาดำในพื้นที่ ๒ ไร่ ผมหยุดคิดชั่งใจว่าจะทำไงดี เพราะต้นงาดำสูงใหญ่มาก จากนั้นก็ตัดสินใจ..ในความคิดเดิม..ขุดต้นงาดำใส่ถุงทันที ถุงละต้น แล้วปักไม้ใช้เชือกผูกโยงให้ลำต้นตรง ผมจะนำไปวางไว้ในงานนิทรรศการด้วย..พร้อมนำเสนอสาระความรู้..

วันนี้..ได้งาดำเพียง ๕ ถุง..พรุ่งนี้..ยังมีเวลา..งาดำไปหนีไปไหน แต่ดวงอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้า ยังเหลืองานอีกชิ้นหนึ่งที่สำคัญ ที่ต้องนำไปไว้เคียงข้างแปลงนา นั่นก็คือ เครื่องสีข้าวโบราณ..ต้องขัดล้างเช็ดถูให้เกลี้ยงเกลา แล้วลงสีใหม่สัก ๒ รอบ...

บทเพลงพระราชนิพนธ์..ค่ำแล้ว..”..วัน คล้อย มา ค่ำแล้วแก้วตา สุริยาเรืองรอง นอน เสีย นอน จงอย่าอาวรณ์ นอนเถิดนะดวงตา ฟัง เสียง เพลง แว่วดังวังเวง เสียงครวญเครงนภา จันทร์ ฉาย มา พร่างพรายดารา ดูงามฟ้าเพลินใจ โชคนำหนุน บุญส่งมา งามนักหนา พักตร์อำไพ ประนมกร ขอพรชัย รัตนตรัย ปวงเทวัญ ดล บัน-ดาล แต่ความชื่นบาน แสนสำราญนิรันดร์ อยู่ ด้วย กัน เป็นมิ่งเป็นขวัญ อย่าห่างร้างแรมไกล ...”

ขอบคุณการงานทั้งหลาย ที่ไม่เคยแรมร้างห่างไกลไปจากผม สร้างสุขให้ชีวิตผมอยู่เสมอ..ด้วยนึกถึง..พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว..”การเป็นข้าราชการ ต้องทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ มิใช่ทำเพื่อหวังผลประโยชน์รางวัลที่อยู่นอกเหนือขอบเขต การทำหน้าที่ที่ได้รับผลประโยชน์โดยสมบูรณ์ของงาน ก็เป็นรางวัลสูงสุดอยู่แล้ว..”

บทเพลง..อาทิตย์อับแสง..ในค่ำคืน..ปลายฝนต้นหนาว สายลมพัดแผ่ว รู้สึกเงียบเหงาแต่ไม่เศร้าใจ..เช้าวันใหม่..จะได้กลับไปหาเธอ..ที่โรงเรียน...

"....เคยชม ร่วมภิรมย์ใจ ด้วยความรักจริง ยิ่งใหญ่ ผูกพันหัวใจ เรามั่น รักเอย เคยอยู่เคียงกัน ร่มเย็นมิเว้น วายวัน ด้วยความสัมพันธ์ ยืนยง ทิวางาม ยามอยู่เคียงคง สุริยาแสงส่อง ปวง ชีวิตในโลก ดำรงเริงใจ ร้างกัน วันห่างไปไกล มืดมนหมองมัว ปานใด เยือกเย็นเข็ญใจ รัญจวน ..."

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๘   ตุลาคม  ๒๕๖๐

[คุณมะเดื่อ]

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-กิจกรรมที่โรงเรียนล้วนแล้วแต่มีคุณค่าต่อการเรียนรู้มากๆ ครับท่าน ผอ.

-ขอบคุณครับ