ผมประทับใจและปลื้มใจที่ได้ฟังบทเรียงความตามใส่ใจตนเองด้วยแบบจำลองกิจกรรมการดำเนินชีวิตของมนุษย์ หรือ Model of Human Occupation จากนักศึกษารุ่นที่สิบ สาขากิจกรรมบำบัด คณะกายภาพบำบัด ม.มหิดล รวม 32 ท่าน และผมใช้จิตใต้สำนึกจับใจความตามทักษะปัญญาเมตตาของนักศึกษาจนค้นพบ "นักศึกษาผู้มีความเห็นอกเห็นใจและมีความมั่นใจในการสื่อสารสาธาณะได้จับใจรวม 19 ท่าน" จึงขออนุญาตนำวรรคทองของชนรุ่นใหม่เหล่านี้มาบันทึกเผยแพร่ต่อสังคมให้เป็นที่ประจักษ์ของการพัฒนาพลเมืองดีต่อไปครับผม หลังจากที่นักกิจกรรมบำบัดจิตสังคมอย่างผมตั้งคำถามว่า "เราตั้งใจและสนใจทำความดีครั้งแรก กับ เรากล้าเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งแรก เมื่อใด"
"ผู้ให้ไม่จำเป็นต้องเป็นวัตถุ ผู้ให้ด้วยใจ ผู้รับมีความสุข ... การปรับปรุงตัวเองเพื่อไม่ให้พ่อแม่ทุกข์ใจ คือ คงความเป็นตัวเองแล้วปรับตัวในสังคมใหม่"
"โรงเรียนศาสนาสอนให้เห็นความหมายของมนุษย์...เสียใจเมื่อเปรียบเทียบคาดหวัง จากกลัวให้กล้าพูดต่อสาธารณะ...ถ้าเราไม่เห็นทุกข์ ก็จะไม่เห็นคุณค่าแห่งสุข"
"สุขแห่งความเป็นมนุษย์ คือ เมตตาทำเพื่อผู้อื่น ... คุณค่าจะอยู่รอบตัวเราเสมอ"
"การทำเพื่อผู้อื่นหนึ่งอย่างที่ภูมิใจให้มุ่งมั่นแสดงบทบาทตั้งใจเรียนและทำให้คนมีคุณค่าในตนเอง"
"พ่อแม่ทำให้ตัวเองเป็นคนขยันจนสอบติดกิจกรรมบำบัด จากเดิมที่ติดเกม ... จงภูมิใจเชื่อมั่นเห็นคุณค่าในตัวเอง"
"ความตายไม่พรากคุณค่า คิดดี ทำดี คุณค่าอยู่ในตัวเอง ปรับตัวยืดหยุ่นแต่มีความเป็นตัวเอง"
"ความเป็นมนุษย์เกิดขึ้นครั้งแรกเมื่อใด...เคยถามตัวเองตอนเด็กแล้วตอบว่า เกิดมาเมื่อมีคนหยิบยื่นความสุขให้...ตอนนี้อยากให้ทุกคนมองเห็นคุณค่าตัวเอง แม้ไม่มีใครเห็นเราก็ตาม"
"คุณค่าของความเป็นเราคือคุณค่าของความเป็นมนุษย์...เราเกิดมาทำไม เรากำลังทำอะไร ทำสิ่งนี้เพื่ออะไร"
"เรากำลังทำอะไรอยู่ เพื่อใคร กล้าเปลี่ยนแปลงให้เก่งขึ้นดีขึ้น ทำให้คนที่หนูรักมีความสุข คุณค่าคือกระจกสะท้อนการกระทำ"
"ทำเพื่อใครสักคนหนึ่ง ใช้ชีวิตมีเป้าหมาย ได้รู้จักความล้มเหลว คุณค่าทำเพื่อผู้อื่น"
"เกิดมาเพื่อตอบแทนคุณ คุณค่าเรากำหนดมันเอง เราจะทำงานเลี้ยงดูตัวเองและพ่อแม่ ขอบคุณ"
"แม้ปัจจัยห้าคือต้องการความสุข บางคนให้บทเรียน บางคนให้ความสุข ขอให้ตั้งใจมีความสุขเพิ่มคุณค่าจากการเรียนรู้ทักษะแสดงบทบาทนักกิจกรรมบำบัดที่ดีในอนาคต แม้ตัวไม่อยู่ คุณค่ายังคงอยู่...คุณค่า จิตใจ ความคิด...จิตคิดดีหรือยัง"
"เกิดมาเพื่อเราอยากเป็น เราอยากทำ ด้วยจิตสำนึก ทำหน้าที่ด้วยวัยต่างกัน เกิดมาทำกิจกรรมที่ตนเองมีความสุขมีเป้าหมายทีคุณค่า"
"คุณค่าแห่งความสำเร็จลุล่วงดังเป้าหมายให้ผู้อื่นมีความสุข...การช่วยเหลือผู้อื่นยังคงอยู่ในความทรงจำของทุกคน"
"ทำสิ่งที่ผิดพลาดเป็นบทเรียน อยู่ที่การกระทำว่า เพื่อใคร ทำอย่างไร ...การเปลี่ยนความทุกข์ให้เป็นความสุข ทำด้วยจิตมีความสุขเพื่อให้ผู้อื่นมีความสุข"
"ชีวิตมีความหมาย (ของขวัญ) ที่มีโอกาสเกิดมา รู้ว่าเกิดมาทำไม ทำให้เรารู้ว่าเราได้ใช้ชีวิตคุ้มค้าในแบบเราเอง"
"เป็นไปได้ว่า ช่วยเหลือเกือกูลผู้อื่น สิ่งที่ดีมอบแก่กัน มีน้ำใจช่วยเหลือกัน เรียนรู้แก้ไขอดีตด้วยการปรับใช้ทำความดีช่วยเหลือผู้อื่นให้มีความสุข ปิดทองหลังพระ"
"ใช้คำถามถามตัวเองขณะดูนิทรรศการภาพวาดในหลวงรัชกาลที่ 9 ... พระองค์ทรงกำลังคิดและสอนอะไรเราอยู่...สอนให้เราใช้แววตาแก้ปัญหาจนเห็นเป้าหมายเห็นคุณค่าของมนุษย์ที่มีชีวิตที่สำเร็จได้ดี"
"เกิดมาเพื่อเรียนรู้ทำความดี ให้เกิดบทเรียนอยากที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ทีละเล็กทีละน้อยอย่างสม่ำเสมอ ปรับเปลี่ยนนิสัยให้เห็นคุณค่าของการทำความดี"
สรุปบทเรียนที่ชีวิตคุณครูในอีกรุ่นวัยที่อาวุโสกว่านักศึกษาพลเมืองรุ่นใหม่นี้ คือ นักกิจกรรมบำบัดเป็นผู้นำพาทักษะชีวิตแก่ประชาคมให้จัดการความสุขแห่งตนด้วยการแสดงความสามารถเป็นคนดี ดูแลตัวเองและผู้อื่นจนมองเห็นคุณค่าในตัวเองทุกๆวัน
ถ้าเป็นอุปลักษณ์ คือ CARE ได้แก่ Communication สื่อสาร Abilities สามารถ Relearn เรียนรู้ใหม่ และ Engagement ส่วนร่วม
สิ่งที่พูด มักจะผ่านกระบวนการคิดอย่างดีค่ะ
ขอบคุณที่นำคำพูดดีดีมาให้เรียนรู้ด้วยนะคะ
"ใช้คำถามถามตัวเองขณะดูนิทรรศการภาพวาดในหลวงรัชกาลที่ 9 ... พระองค์ทรงกำลังคิดและสอนอะไรเราอยู่...สอนให้เราใช้แววตาแก้ปัญหาจนเห็นเป้าหมายเห็นคุณค่าของมนุษย์ที่มีชีวิตที่สำเร็จได้ดี"
ชอบๆๆ
ขอบพระคุณมากครับ คุณแก้ว...อุบล จ๋วงพานิช และคุณเพชรน้ำหนึ่ง