ความเข้าใจและกำลังใจกับการพัฒนาคุณภาพ

โรงพยาบาลชุมชนขนาด  30  เตียงแห่งหนึ่ง    มีผู้อำนวยการโรงพยาบาลซึ่งประจำโรงพยาบาลดังกล่าว  5  ปี   แพทย์ที่มาทำงานส่วนใหญ่พอใช้ทุนครบก็ย้ายหรือลาออก    ปัจจุบันมีแพทย์หมุนเวียนสลับกันคนละ 3  เดือน   ผู้รับบริการของโรงพยาบาลมีมาก   ผู้อำนวยการโรงพยาบาลต้องลงมาตรวจผู้ป่วยทั้งยังต้องพัฒนาคุณภาพ HA จนผ่านบันไดขั้นที่ 1    ทีมพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลส่วนใหญ่เป็นพยาบาลที่มีความตั้งใจในการทำงาน   แต่การประเมินโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพโดยศูนย์เขตกลับไม่ผ่านถึง  2  ครั้ง   ซึ่งทีมผู้เยี่ยมสำรวจฯ ของศูนย์เขตแจ้งว่า  ผู้อำนวยการโรงพยาบาลไม่ค่อยให้ความสำคัญกับทีมประเมินที่เป็นพยาบาล / นักวิชาการสาธารณสุข   และตำหนิทีมพัฒนาคุณภาพต่อหน้าทีมเยี่ยมสำรวจฯ ว่า  “พวกคุณทำให้ผมต้องเสียหน้า”    ทีมพัฒนาคุณภาพค่อนข้างจะเครียด  การเข้าไปพัฒนาโรงพยาบาลโดยศูนย์เขต ครั้งที่ 3    ทีมเยี่ยมสำรวจฯ ได้ทบทวนและเห็นว่า  ควรมีแพทย์เข้าร่วมทีมเพื่อให้ผู้อำนวยการโรงพยาบาลยอมรับ   ดังนั้นจึงมีหัวหน้าทีมเยี่ยมสำรวจฯ เป็นแพทย์และเข้าเยี่ยมโรงพยาบาลตามวันที่นัดหมาย   ผู้อำนวยการโรงพยาบาลได้มาต้อนรับและขอพบแพทย์หัวหน้าทีมเป็นการส่วนตัว   “ผมรู้สึกเครียด เพราะ สสจ. ก็เร่งรัดมาตลอด  งานบริการก็มาก  แพทย์ก็ขาดแคลน แม้แต่วันนี้ยังต้องให้น้องไปประชุมไข้หวัดนกแทน   และหลังการนำเสนอให้ทีมเยี่ยมสำรวจฯแล้ว ผมขอไปตรวจคนไข้ก่อน   แต่อย่างไรก็ตามผมดีใจที่มีแพทย์มาประเมิน  เพราะว่า พี่คงเข้าใจผมได้มากกว่าทีมก่อนๆ  เพราะทีมก่อนๆ พูดอะไรก็ไม่ค่อยเข้าใจ  พอทำตามไปแล้ว  เวลามาเยี่ยมใหม่ก็ให้ทำเพิ่มอีก”

แพทย์หัวหน้าทีมเยี่ยมสำรวจฯ แสดงความเห็นใจว่าผู้อำนวยการโรงพยาบาลมีภาระงานมาก   ทีมเยี่ยมสำรวจฯมีความปรารถนาให้ทางโรงพยาบาลพัฒนากระบวนการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพจนสามารถผ่านเกณฑ์ประเมิน   และเข้าใจข้อจำกัดและบริบทของโรงพยาบาลดี    พร้อมกับเสนอแนะว่าโรงพยาบาลมีทีมพัฒนาคุณภาพที่มีความสามารถและมุ่งมั่น    หากได้รับการสนับสนุนและกำลังใจจากผู้อำนวยการโรงพยาบาล   จะสามารถผลักดันให้การพัฒนาดีขึ้น   ในการพัฒนาในวันนั้นจึงผ่านไปด้วยดี

 

นายแพทย์ชาญชัย   บรรพตปราการ      ศูนย์อนามัยที่ 8