ได้มีโอกาสอยู่ใกล้ๆผู้ใหญ่ที่ต้องถือได้ว่า ท่านประสบความสำเร็จในชีวิตเป็นอย่างยิ่ง ท่านเป็นคนจีนที่มาตั้งรกราก สร้างหลักฐานอยู่เมืองไทย มีลูกหลานเต็มบ้าน เต็มเมือง ทั้งรุ่นลูกและรุ่นหลานก็ดูจะสามารถเกาะกลุ่มกันได้ เพราะมีท่านเป็นศูนย์กลาง คอยเป็นห่วงเป็นใยติดตามไต่ถามสารทุกข์สุกดิบ ได้เรียนรู้ว่าท่านมีวิธีการจัดการชีวิตตนเองจนมาถึงตรงนี้ได้อย่างไรแล้ว ทึ่งมากจริงๆ และเชื่อว่าสภาพการณ์ของลูกหลานของท่าน คงไม่มีโอกาสได้เรียนรู้ชีวิตได้มากเท่าท่าน
ถึงวันนี้ที่ท่านอายุ 84 ปีแล้ว แม้จะมีโรคประจำตัว แต่ก็ถือได้ว่าท่านมีสุขภาพดีเยี่ยมเมื่อเทียบกับคนอายุเท่าๆกัน สิ่งที่ดูจะทำให้ท่าน"แก่"มีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น คือ "ใจ"
จะได้ยินเสมอว่าท่านพอใจกับชีวิตที่ทำได้มาถึงทุกวันนี้ (ตัวเราเองจะรีบย้ำว่า ท่านทำได้ยอดเยี่ยมเชียวแหละ) แต่ท่านจะมีข้อด้อยที่ทำให้ไม่มีความสุขเท่าที่ควรก็เพราะ "ใจ" นี่เอง ที่มักจะเปรียบเทียบตัวเองกับลูกหลาน และคนอื่น (แน่นอนว่าจะหาคนอายุระดับท่านมาเปรียบเทียบได้ยาก) ท่านจะคิดว่าตนเอง "แย่" แล้ว ทำโน่นก็ไม่ได้ ทำนี่ก็ไม่ได้ ฯลฯ
เคยเชื่อมั่นตัวเองว่า เรามี"พลัง"ในตัวอยู่บ้างที่สามารถส่งออกไปให้คนรอบตัวคิดในทางดี มองสิ่งต่างๆในแง่ดี แต่รู้สึกว่า"พลัง"นี้ไม่สามารถส่งต่อไปถึงท่านได้เท่าที่ควร แถมท่านเองยังส่ง"รัศมี"ความท้อแท้เผื่อแผ่มายังเราได้อีกต่างหาก ทำให้เรา "ใจ" ไม่เข้มแข็งเท่าที่ควร ยิ่งคิด ยิ่งวิเคราะห์ก็จะยิ่งเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง ที่อธิบายได้ยาก
แต่ที่แน่ๆ คือได้เรียนรู้ว่า "ใจ" คือสิ่งที่สำคัญและมีอิทธิพลสูงสุดต่อชีวิตของเราจริงๆค่ะ