ความรู้เรื่องมหาเวสสันดรชาดก

ชาดก คือชีวประวัติ แต่หมายถึงเรื่องของพระพุทธเจ้าที่มีในชาติก่อนๆเท่านั้น  เรื่องของพระพุทธเจ้าตอนที่เสวยพระชาติเป็นพระโพธิสัตว์มีมากมายหลายชาติ แต่ที่ถือกันว่าสำคัญและรู้จักกันแพร่หลายมี ๑๐ ชาติ หรือที่เรียกว่า ทศชาติชาดก


ทศชาติชาดก คือ เรื่องของพระพุทธเจ้าตอนเสวยพระชาติเป็น พระโพธิสัตว์ ๑๐ ชาติสุดท้าย ก่อนที่จะตรัสรู้พระโพธิญาณ สำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ละชาติทรงเป็นบุคคลแตกต่างกัน และทรงบำเพ็ญเพียรบารมียิ่งใหญ่ เฉพาะพระชาตินั้นๆดังนี้

๑. พระเตมีย์ ทรงบำเพ็ญ เนกขัมบารมี คือ การออกบวช
๒. พระชนก ทรงบำเพ็ญ วิริยบารมี คือ ความเพียร
๓. พระสุวรรณสาม ทรงบำเพ็ญ เมตตาบารมี คือ เมตตา
๔. พระเนมิราช ทรงบำเพ็ญ อธิฏฐานบารมี คือ ความตั้งใจมั่น
๕. พระมโหสถ ทรงบำเพ็ญ ปัญญาบารมี คือ ปัญญา
๖. พระภูริทัต ทรงบำเพ็ญ ศีลบารมี คือ ศีล
๗. พระจันทกุมาร ทรงบำเพ็ญ บันติบารมี คือ ความอดทน
๘. พระนารท ทรงบำเพ็ญ อุเบกขาบารมี คือ การวางเฉย
๙. พระวิทูร ทรงบำเพ็ญ สัจจบารมี คือ สัจจะ
๑๐. พระเวสสันดร ทรงบำเพ็ญ ทานบารมี คือ การให้

มหาเวสสันดรชาดก เรื่องของพระพุทธเจ้าตอนเสวยพระชาติเป็นเวสสันดร นับเป็นพระโพธิฺสัตว์ชาติสุดท้าย ในชาตินี้พระองค์ทรงบำเพ็ญทานบารมีอย่างยิ่งยอด และทรงบำเพ็ญบารมีอื่นๆ พร้อมกันไปด้วยทั้ง ๑๐ ประการ ฉะนั้น เวสสันดรชาดกจึงเป็นชาดกที่สำคัญกว่าชาดกเรื่องอื่นๆ พุทธศาสนิกชนนิยมฟังพระธรรมเทศนาเรื่องพระเวสสันดรชาดกกันแพร่หลายมาแต่โบราณกาล ตามที่เรียกกันว่า มหาชาติ

ถือกันว่า ถ้าผู้ใดฟังครบทั้ง ๑๓ กัณฑ์ จะบังเกิดกุศลยิ่งนัก  มหาเวสสันดรชาดกทั้ง ๑๓ กัณฑ์ ได้แก่
กัณฑ์ที่ ๑ ทศพร
กัณฑ์ที่ ๒ หิมพานต์
กัณฑ์ที่ ๓ ทานกัณฑ์
กัณฑ์ที่ ๔ วปนเวสน์
กัณฑ์ที่ ๕ ชูชก
กัณฑ์ที่ ๖ จุลพน
กัณฑ์ที่ ๗ มหาพน
กัณฑ์ที่ ๘ กุมาร
กัณฑ์ที่ ๙ มัทรี
กัณฑ์ที่ ๑๐ สักกบรรพ
กัณฑ์ที่ ๑๑ มหาราช
กัณฑ์ที่ ๑๒ ฉกษัตริย์
กัณฑ์ที่ ๑๓นครกัณฑ์