ตอนที่ 17 กรรมฐานคู่กรรมกร
เราบวชจำพรรษาอยู่วัดป่ากับอาจารย์สุนัยเรียนข้อวัตรจากหลวงพ่อสุนีย์หลวงพ่อหนูเจียมวัดป่าสามัคคีธรรมจังหวัดยโสธร ท่านเมตตาเรามากการงานในวัดที่เป็นการใช้แรงงานหนักท่านมักไม่ใหัเราทำท่านไล่ไปภาวนาทำความเพียรบอกให้ทำมากๆเราเลยไม่ค่อยเก่งเรื่องเครื่องไม้เครื่องมือแต่เมื่อมาอยู่เมกาต้องฝึกให้เป็นหมด
งานขับรถตัดหญ้าสนามเป็นงานแรกที่ต้องเรียนรู้การเปลี่ยนน้ำมันเครื่องการบำรุงรักษา เจ้าอาวาสให้เราไปเติมน้ำมันเครื่องเราเอาน้ำมันไปเติมผิดถังเครื่องสตาร์ทไม่ได้ตกลงต้องเปลี่ยนนำ้มันเครื่องใหม่ต้องไปชื้อใหม่ที่ร้านวัสดุก่อสร้าง ท่านเมตาพาเราไปชื้อไม่เอ็ดไม่ว่าอะไรถือเป็นบทเรียนสอนเราว่าไม่มีใครรู้ทุกอย่างปากมีไว้ใช้เป็นประโยชย์อย่าอายที่จะถาม
การใช้รถขับตัดหญ้าท่านเห็นเราไม่เป็นเลยสอนให้ต้องขอบคุณท่านมากที่กรุณาสอนด้วยความเมตตาวันนี้พากันตัดหญ้าช่วยกันอย่างสนุกอยู่สองรูปเสร็จก็มานั่งฉันปานะคุยกันเลยทำให้คิดถึงครูอาจารย์สายป่าที่ท่านทำงานพัฒนาวัดบางแห่งต้องขับรถเองก่อสร้างเองเรามาที่นี่ก็ต้องช่วยกันจะจ้างคนงานอย่างเดียวไม่ได้เพราะค่าแรงเขาคิดเป็นชั่วโมงละห้าเหรียญถ้าทำอย่างที่เราทำวันนี้ก็ประมาณสี่ชั่วโมงยี่สิบเหรียญประมาณหกร้อยหกสิบบาท
ถ้าคิดเปรียบเทียบอาหารที่ทานแบบปกติธรรมดาตกคาบละประมาณสิบเหรียญแล้ววัดจนอย่างเราจะไปหาเงินที่ใหนมาจ้างประหยัดได้ต้องช่วยทางวัดเชฟหลวงพ่อทีอีสานทำงานหนักมากท่านบอกว่าทำแล้วได้วิริยะบารมีก็จริงของท่านเรามาทีนี่ก็หวังสร้างบารมีต้องเรียนรู้อะไรอีกมากพรุ่งนี้เราไม่รู้ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร..ปัจจุบันต้องทำดีที่สุด...จริงไหม?
อ.ขาว
5/5/60
19.40 น.
ไม่มีความเห็น