กางเกงเล(กางเกงกรรมกรประมง)

ยายเล่าให้ฟังว่าสมัย นั้น ได้ผ้าดิบมาสักผืน ต้องไปเหยียบแช่โคลน ให้เนื้อโคลนเป็นเนื้อเดียวกับเนื้อได้ ผ้าจะได้ทนทานในการใช้งาน ภูมิ ปัญญาบ้านๆสมัยก่อน

เมื่อประมาณกึ่งศตรววษที่ผ่านมา ผู้เขียนมีอาชีพเป็นลูกเรือประมง เสื้อผ้าของกรรมกรประมงจะเป็นแบบไม่มีกระดุม

เพื่อสะดวกและปลอดภัย หากมีกระดุมจะเกิดอุบัติเหตได้ง่าย เนื่องด้วยกระดุมจะไปติดเกี่ยวกับ เนื้ออวน ดังนั้น เวลา

ปฏิบัติการ หลายคนมักนุ่งกางเกงในเพียงอย่างเดียว ส่วนเวลาพักผ่อน ก็มีผ้าขะม้าผืนเดียว กรรมกรที่เป็นลูกพี่ มี

ประสบการณ์หน่อยก็นุ่งกางเกงเล ฐานะและราคาของกางเกงเล วัดจากสี และรอยฝีจักรปักเย็บปลายขากางเกงพับ

ประมาณ สามนิ้ว สมัยนั้น กางเกง สีดำเย็บสลับปลายขา ผ้าเนื้อเป็นมันเงาวาว จะมีนุ่งเฉพาะไต๋ก๋ง เพราะราคาแพง (ผ้า

ดำม่อทิ้ว) ไม่ทราบเขียนถูกหรือไม่ แต่ออกเสียงแบบนี้ ส่วนกางเกงแพร จะมีนุ่ง เฉพาะเถ้าแก่ ใส่เสื้อกล้าม สีขาวตรา

ห่านคู่ (สมัยนั้นเสื้อตราห่านคู่ ทุกคนมีใส่) ปัจจุบันกางเกงเล วิวัฒนาการมาเป็นผ้าหลายหลากสี เป็นที่นิยมของหลายคน

ผู้เขียนมีอยู่สามตัวเป็นผ้าย้อมครามจากเชียงใหม่ เอาไว้นุ่งเวลาประชุมแบบง่าย

เมื่อวันที่ชมรมสื่อบ้านนอกชวนเสวนา พัทลุง ยุคปฎรูป 4.0 ที่หลาดสวนไผ่ขวัญใจ ก่อนถึงเวลา เดินชมหลาดเห็นหนุ่ม

หน้าตาดี นั่งสอยกระดุม เสื้อ มัดย้อม และกางเกงเล ยืนชมแต่ไม่ได้เสวนา ได้แต่ชื่นชอบ และชื่นชม

รายอปีนี้(25มิย 60) ชวนลูกหลานชมหลาด มุ้งมิ้ง(สนธยา) ที่บ้านท่าแค พัทลุง ได้คนถูกชะตาขายเสื้อผ้ากางเกงเล

คนเดิม เห็นปลอดลูกค้า จึงแวะเข้าไปสนทนาปราศัย ไถ่ถามตามประสาคนชอบสนทนา สืบโยด สาวย่าน สานโยง ก็พบ

สายใย เส้นทางของเครือข่าย คนทำงานสร้างศิลป ศิลปสร้างสุข ยุคบุกเบิกผ้ามัดย้อม ของมูลนิธิแสงอรุณ เขาผู้นี้เป็น

นักศึกษา ได้แวะไปหาประสบการณ์ ณ สวนแสงอรุณ ตำบลบ้านสร้าง ปราจีนบุรี การพูดคุย เริ่มเข้าที่ จากยืนคุย เรามาหัน

หน้าเข้าหากัน นั่งคุย คุยถึง อ้ายบาว ชายผู้หว่านเพาะเม็ดพันธ์ คุยถึง สุทิน เอียดปุ่ม ถึงท่านตุ้มที่ทุกคนให้ความเคารพ

และเส้นทางชีวิตของคนสวน หลังจากสวนแสงอรุณปิดตัวจากภัยต้มยำกุ้ง

คุยถึงเรื่องอดีต ของผ้าดิบ สมัยสงครามโลกครั้งที่ สองที่ขาดแคลนเสื้อผ้า ข้าวปลาอาหาร ยายเล่าให้ฟังว่าสมัย

นั้น ได้ผ้าดิบมาสักผืน ต้องไปเหยียบแช่โคลน ให้เนื้อโคลนเป็นเนื้อเดียวกับเนื้อด้ายดิบ ผ้าจะได้ทนทานในการใช้งาน ภูมิ

ปัญญาบ้านๆสมัยก่อน ถึงตอนนี้ อาจารย์ สมคิด ทองสง เดินมาสมทบ วงคุยเริ่มขยายเป็น สาม ตามด้วย ข้อสังเกตุเรื่อง

ผ้าดำ ม่อทิ้ว ที่คนพัทลุง นิยาม ความดำว่า ดำม่อฉี้ คือ ดำสนิทแน่นเนียนเป็นเนื้อเดียว เหมือนผ้าดิบแช่โคลน ......

วงสนทนาพาสุข แต่ลูกค้าเริ่มเข้าร้าน จึงต้องไปบริการลูกค้า สนทนากันนานแต่เรายังไม่ได้ ถามไถ่ชื่อแซ่ แต่โชคดีที่มี

สื่อสมัยใหม่ ทำให้เราสานสัมพันธภาพต่อกันผ่านไอที....สวนพันธ์ป่า ผืนดินสู่การงองงามจากภายใน ขอบคุณหนุ่ม

นิรนาม คนพันธ์หายากที่ได้มีโอกาส สนทนา รายอปีนี้ มีสุขยิ่งนัก...

.(บ้านวอญ่า รัติกาลที่เตรียมตัว ไปงาน วิชาการ

ครอบครัวที่ กทม 28 มิย 60)

สวนพันธ์ป่า ผืนดินสู่การงองงามจากภายใน

กางเกง กรรมกรประมง ย้อมจากใบมะม่วง

ตลาด มุ้งมิ้ง

เขียนใน GotoKnow โดย วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใน เหมือนแรงหนึ่งผลักดันให้ฉันเขียน

คำสำคัญ (Tags): #กางเกงเล#กางเกงกรรมกรประมง#ผ้าดำม่อทิ้ว#ดำมู่ฉี้#สวนพันธ์ป่า ผืนดินสู่การงองงามจากภายใน

หมายเลขบันทึก: 630450เขียนเมื่อ 28 มิถุนายน 2017 01:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน 2017 01:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน