ศรัทธาในความเป็นมนุษย์..ทำงานด้วยใจสบาย
สัปดาห์ก่อนข้าพเจ้าไปสระไดร์ผมร้านใกล้ๆ แถวบ้าน
เป็นร้านทำผมที่มีลูกค้าประจำมากพอควร มีที่จอดรถสะดวกสบาย
วันนั้น ลูกจ้างลางานหลายคน
ทำให้เจ้าของร้าน เป็นผู้มาสระไดร์ให้ข้าพเจ้าเอง
"เป็นหมอเหนื่อยไหมคะ" เจ้าของร้านชวนคุย
"กับคนไข้ไม่ค่อยเหนื่อยคะ แต่เหนื่อยเรื่องอื่นมากกว่า 555" ข้าพเจ้าตอบ
"แล้วพี่เป็นเจ้าของร้านแบบนี้ เหนื่อยไหมคะ"
"ก็เรื่องคนแหละคะ ไม่ได้ดังใจบ้างอะไรบ้าง แต่เราผ่านอะไรมาเยอะ ก็เลยกลายเป็นเรื่องเล็กๆ"
เจ้าของร้าน เริ่มเล่าชีวประวัติ
...
เมื่อก่อนพี่ก็มีความฝันแบบสาววัยรุ่นทั่วไป อยากมีงานได้เงินดีๆ ได้แต่งงานกับคนดีๆ
พอเรียนจบการโรงแรม ทำไปสักพักก็รู้สึกเบื่อ เรื่องคนเยอะเรื่องแยะ
เลยไปเรียนเสริมสวย ก็ชอบ ทำได้ดี จนเริ่มมีร้านเล็กๆ ของตัวเอง
แต่งงานมีลูก ..ดูเหมือนทุกอย่างไปได้ดี
... เจ้าของร้านนิ่งไปพักนึง เหมือนพยายามกลืนความท่วมท้นของอารมณ์ในอดีต
ก็จับได้ว่า แฟนไปมีคนอื่น
ตอนนั้นเจ็บปวดมาก มากจนไม่รู้จะทำยังไง
เลยหันไปกินเหล้ากับเพื่อน
ก็รู้เลยว่ามันแค่ลดความเจ็บแค่ประเดี๋ยวเดียว พอหมดฤทธิเหล้าก็เจ็บใหม่
จนมีพระรูปหนึ่งท่านให้หนังสือธรรมะ มาเล่มนึงบอกว่า
ให้อ่าน อ่านรอบแรกโยมจะไม่รู้เรื่องเลย แต่ให้อ่านไปรอบสอง รอบสาม รอบสี่ แล้วดูสิว่ามีอะไรเกิดขึ้น
พี่ก็เออ ลองอ่าน รอบแรกมันไม่รู้เรื่องจริงๆ เพราะใจเราไปอยู่ที่อื่น
พอรอบสอง สาม สี่ ก็ค่อยๆ อ่านได้มากขึ้นๆ มันซาบซึ้งเพราะมันตอบบทเรียนชีวิตเราจริงๆ
..ตัวคนที่เราหลงรักอยากกอดไว้นี้ หากวันนึงกลายเป็นซากศพเน่าเปื่อย เราจะยังอยากกอดรั้งไว้ไหม..
เลยคิดได้ เออจริง ยังไงเขาไม่ใช่ของเรา แล้วเราจะทำร้ายตัวเองเพื่อรั้งเขาไว้ทำไม
ก็ปล่อย ให้เขาไปอยู่กับคนใหม่
กลับมาตั้งใจทำงาน เลี้ยงลูก..จนจบปริญญา
ชีวิตเริ่มเข้าที่เข้าทาง จนกระทั่ง...
แฟนเป็นหลอดเลือดในสมองตีบ ติดเตียง
คนใหม่เขาดูแลไม่ไหว
เราก็ต้องรับเอามาดูแล พลิกตัว เช็ดทำความสะอาด หามไปหาหมอ
ทั้งๆ ที่...
ก็ยังเจ็บกับเรื่องในอดีตอยู่
มันไม่เหมือนกับทำให้พ่อให้แม่ ให้คนที่มีบุญคุณกับเรา
แต่ก็คิด ถือเป็นการใช้กรรมใช้เวรกัน พยายามคิดสิ่งดีๆ ที่เขาทำบ้าง
ชาตินี้ใช้กรรมให้ดีที่สุด จะได้หมดสิ้นกัน
...
วันที่เขาเสีย พี่ก็อยู่ข้างๆ นั่นแหละ
มีเสียงครืดๆ ในคอสักพักก็ไป
"ตกใจไหมคะ" ข้าพเจ้าถาม
บอกไม่ถูกคะ เป็นครั้งแรกที่เห็นคนเสียต่อหน้าต่อตา
เศร้าบ้าง แต่รู้สึกโล่งว่าเขาพ้นทรมานมากกว่า
###
หลังจากกลับมา ข้าพเจ้ารู้สึกขอบคุณพี่เจ้าของร้าน เจ้าของชีวประวัติมาก
ที่ทำให้เกิดมุมมองใหม่ ว่า
".. มนุษย์มีศักยภาพในการเรียนรู้ ปรับตัว ผ่านพ้นความเจ็บปวดด้วยตนเอง
เพียงการให้สิ่งที่ 'ถูกจริต' เขาเพียงเล็กน้อย อาจหักเหได้ แต่ก็ด้วย 'ภูมิปัญญา' ของเขาเอง.."
ความเห็น (7)
ขอยกย่องน้ำใจอันงดงามของเธอ ช่างเสริมสวย ใจสวยมากครับ
ขอบคุณบันทึกดีๆครับคุณหมอ
ขอบคุณคะ เขียนเมื่อหลายวันก่อน แต่เกิดมึนไม่ได้ save เสียนี่ 55 ดูเหมือนรูปแบบ gotoknow desktop น่าจะดีคะ คือ save ไว้ก่อน เดี๋ยวลองใช้ดู
คุณหมอ ป. เป็น "นักวิจัยชุมชน" แล้ว ;)...
ชอบ ... อ่านรอบแรกไม่รู้เรื่อง แต่อ่านรอบต่อไปจะเข้าใจมากขึ้น
ชอบ ชอบ ;)...
การเรียนรู้ เกิดขึ้นได้ในทุกที่นะคะ แม้ในร้านทำผม
พี่แก้วจะสามารถรู้จาก ช่างทำผมคนมืออาชีพ จากการสระผม ไดร์ผมเสมอ
พยายามฝึกให้ฟังมากขึ้นคะ อาจารย์ ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่า :)
เรียกว่าทั้งได้สระผมทั้งได้เรียนไปด้วยเลยคะ :)
แรงบันดาลใจอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองนะคะ
ที่ทำงานกับชุมชน คือ หาว่าอะไรจะถูกจริตให้เขาสร้างแรงบันดาลใจเองนี่ละค่ะ
แสวงหาไปเรื่อยค่ะ ประสบการณ์บ้าง ทฤษฎีบ้าง
ขอบคุณเรื่องน่ารักจากสระไดร์นะคะ
เพราะได้ 'ฟัง' จึงได้เข้าใจ
เพราะได้ 'ยิน' กับ ได้ 'ฟัง' นั้นต่างกัน
แวะมาสวัสดีคุณหมอค่ะ สบายดีนะคะ ;)