๕๕๓. ห้องเรียนสีขาว...ห้องเรียนพอเพียง (๑)

วันนี้...เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ งานก่อสร้างห้องเรียนใหม่..แต่ไม่ได้แทนที่ห้องเรียนเดิม เพราะไม่เคยมีห้องเรียนเพียงพอมานานแล้ว..ยิ่งจะออกมาสวยกระทัดรัดแบบนี้ ยิ่งไม่เคยคาดหวัง แต่ก็ฝันเล็กๆไว้เหมือนกัน..ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นได้ในปีนี้..

เกิดขึ้นจากแนวคิดและการสนับสนุนช่วยเหลือของ..คุณจันทนา ลิ่มอติบูลย์..ได้ประสานการทำงานเรื่องนี้ไปที่ คุณธนุธรรม จันโทกุล อาสาสมัครกู้ภัยปอเต๊กตึ๊ง สน.บวรมงคล เขตบางพลัด นำคณะมาประมาณการและวางแผนการก่อสร้าง..

คุณนุ..กู้ภัย..จิตอาสา พัฒนาโรงเรียนในถิ่นกันดารมานับครั้งไม่ถ้วน จึงมีความเชี่ยวชาญด้านอาคารและวัสดุก่อสร้าง..ให้ผมบอกผู้รับเหมา ที่จะรับงานสร้างห้องเรียนครั้งนี้ มาพบเพื่อพูดคุยปรึกษาหารือถึงรูปแบบ ค่าวัสดุและค่าแรง ตลอดจนกำหนดการสร้างและวันที่น่าจะแล้วเสร็จ..

พอผู้รับเหมามาถึง..การพูดคุยภาษาช่างมืออาชีพก็เริ่มต้นขึ้น ผมฟังเพลินเลย คุณนุ..พูดแล้วช่างเข้าใจ ทั้งสองคนมองงานตลอดแนว..จดบันทึกรายละเอียดมากมายว่าต้องเตรียมจัดซื้ออะไรบ้าง?

นั่งพูดคุยในโต๊ะประชุมไม่นาน จากนั้นก็ไปดูสถานที่ก่อสร้าง วัดความกว้างความยาว กำหนดจุดให้แน่นอน ผมเสนอให้สร้างห่างจากแนวต้นสะเดาประมาณ ๕ เมตร..ทุกคนเห็นด้วย...

ก่อนพาคณะไปทานข้าวกลางวัน..ได้สรุปงานอีกครั้งหนึ่ง..ให้เข้าใจตรงกัน..ว่า

อาคารกว้างยาว ๔ คูณ ๑๐ เมตร..สูง ๔ เมตร ยกพื้น ๑๐ ซม. เทปูนโดยรอบ ๑ เมตร ด้านหน้า ๓ เมตร

อาคารใช้ไม้เชอร่า สีขาว..ประตู PVC ขนาด ๘๐ คูณ ๒ เมตร มี ๒ ประตู ส่วนหน้าต่างแบบบานเลื่อนกว้าง ๑ เมตร สูง ๑.๒๐ เมตร หน้าต่างด้านหน้ามี ๒ จุด ด้านหลัง ๔ จุด...

เสาอาคาร มี ๖ ต้น..งานนี้ไม่มีก่อผนังปูน จึงไม่ต้องเทคาน..หลังคาเมธัลชีท ติดฉนวนกันร้อนด้วย..

ผมได้ยินคุณนุ..บอกช่างผู้รับเหมาว่า จะโทรมา เพื่อจะบอกว่า ซื้อวัสดุที่ไหนดี ที่มีคุณภาพและราคาประหยัด แต่อิฐหินปูนทราย ซื้อที่เลาขวัญแน่นอน เห็นว่าช่วงนี้คุณนุ จะประสานรายละเอียดกับคุณจันทนาอีกครั้ง อีกราว ๒ – ๓ วัน..จะมีความคืบหน้าที่ลงตัว ส่วนการลงมือก่อสร้างนั้น คิดว่าคงอีกราว ๒ อาทิตย์ และใช้เวลาสร้างประมาณ ๒๐ วัน...

ส่วนชื่อห้องเรียน..คุณนุจะหารือคุณนา และกำหนดวันเปิดห้องเรียน ซึ่งก็คงภายในภาคเรียนนี้แน่นอน ผมลองตั้งชื่อห้องเรียน ส่วนจะใช้ได้หรือไม่ได้ ก็คงไม่เป็นไร..

“ห้องเรียนสีขาว” ชื่อนี้บริสุทธิ์ดี เพราะไม้เชอร่าสีขาว ดูโดดเด่นเป็นสง่ายิ่งนัก..

“ห้องเรียนพอเพียง” ชื่อนี้ก็ดี เพราะใช้ได้อย่างอเนกประสงค์ ผมจะนำเรื่องราวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมานำเสนอไว้ พร้อมพระบรมราโชวาทและพระบรมสาทิสลักษณ์ที่ผมรวบรวมไว้แล้ว...
ห้องเรียนหลังใหม่นี้..ผมจะใช้เก็บเครื่องดนตรี และเป็นห้องซ้อมด้วย เป็นห้องประชุมกลุ่มย่อย และเป็นห้องเรียนที่ผมจะใช้สอนซ่อมเสริมนักเรียน ที่เน้นการอ่านการเขียนเป็นพิเศษ..

บริเวณหน้าอาคาร..คงต้องทำเป็นสวนหย่อมเล็กๆ และจัดวางโต๊ะหินตลอดแนว เพื่อให้นักเรียนพักผ่อนหย่อนใจ คลายร้อน และเป็นมุมหนังสือ..ที่เหมาะเจาะยิ่งนัก..

ยังไม่ได้ลงมือสร้าง..ผมก็ฝันไปไกลแล้ว..แต่ก็มีแนวทางที่เป็นไปได้..เพราะคุณจันทนา..เริ่มต้นให้แล้วอย่างรวดเร็ว และคุณนุ..ก็มีน้ำใจ..อาสามาให้งานเดินไปได้อย่างราบรื่น..

ทานข้าวกลางวันเสร็จแล้ว..คุณจันทนา..ฝากให้คุณนุ..ช่วยจัดซื้ออุปกรณ์ทำความสะอาดห้องน้ำไปถวายวัด..ผมนำพาไปถวายที่วัดโบสถ์เก่าฯ..วัดประจำโรงเรียนของผม..

วันนี้..จึงเป็นวันหยุด..ที่ผมอิ่มอกอิ่มใจ..ยิ่งนัก

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

[คุณมะเดื่อ]

แวะมาเยี่ยมห้องเรียนสีขาวก่อนนอนจ้ะ

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

ห้องเรียนสีขาว

เล่าเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง

หล่อเลี้ยงกำลังใจด้วยคนตรี

มีต้นไม้ให้ร่มเงา

ผอ ชยันต์ ฝันที่เป็นจริง

ประโยชน์ ใช้อเนกประประสงค์

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับท่าน ผอ.

-ยินดีกับน้องๆ นักเรียนด้วยนะครับ

-พลังใจ พลังกาย ก่อเกิดได้ด้วยคนรอบข้างนะครับ

-ผมก็รู้สึกอิ่มเอมใจไปกับบันทึกนี้ด้วยครับ

-ขอบคุณครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

สาธุๆ

ชื่นชมทีมงานครับ