๕๕๑. ฝันเป็นจริง..กับงานสอนศิลป์สร้างสรรค์สี..ที่บ้านหนองผือ
ในชีวิตผม..มีเพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้องไม่มาก แต่เมื่อเป็นเพื่อนกันแล้ว ไม่เคยทิ้งกัน บางคนคบกันมาตั้งแต่เรียนวิทยาลัยครู..วันนี้ยังไปมาหาสู่กันอยู่เลย..
และวันนี้..พี่อวย..อวยชัย จินวรรณ..อดีตหัวหน้าหมวดวิชาศิลปะ โรงเรียนปากเกร็ด เกษียณจากครูเมื่อปีที่แล้ว มาที่โรงเรียนบ้านหนองผือ พร้อมคู่ชีวิต..พี่ต้อย..สมพร จินวรรณ
ผมยังจำได้..ตอนนั้น..ผมเรียนปี ๑ ที่วิทยาลัยครูพระนคร เอกภาษาไทย พี่ต้อยอยู่ปี ๓ เอกเดียวกันกับผม เราสนิทกันมาก เพราะเล่นดนตรีไทยอยู่วงเดียวกัน ผมมือกลอง พี่ต้อยเล่นจะเข้..
เวลาซ้อมวงพี่ต้อยนั่งหน้าเพราะเล่นจะเข้..หน้าตาพี่ต้อยงามนัก..มือระนาดในวงก็เมียงมอง..แต่พี่ต้อยไม่เคยมอง..คงกลัวจะเล่นผิดจังหวะ..แต่พอหนุ่มศิลปะแต่งตัวเซอๆจากห้องข้างๆ มาดูการซ้อม..พี่ต้อยก็จะยิ้มและเขินอาย..
พรมลิขิต..แท้ๆ..พี่อวย..หนุ่มศิลปะ รักใครรักจริง..และก็รักงานศิลปะเป็นชีวิตจิตใจ..จบเพาะช่างแล้วจึงค่อยมาเรียนวิชาครูเพิ่มเติม..จึงช่วยส่งเสริมให้พี่อวยเป็นมืออาชีพมากขึ้น..เป็นที่รู้จักกันทั่ววิทยาลัย..
เมื่อจบการศึกษาแล้ว พี่ต้อยไปสอนโรงเรียนเอกชน พี่อวยเป็นครูที่โรงเรียนปากเกร็ด..ผมได้ไปงานแต่งงานพี่ทั้งสอง ก่อนที่จะไปบรรจุเป็นครูที่ จ.ศรีสะเกษ จากนั้นก็ไม่ค่อยได้เจอกัน มาเจอกันครั้งสุดท้าย..ก็เมื่อสี่ปีที่ผ่านมา วันที่พี่ต้อยพี่อวยจัดงานแต่งงานให้ลูกสาวคนเล็ก..ที่หอประชุมโรงเรียน...
เจอกันอีกที ในเฟสแล้วเป็นเพื่อนกันในไลน์ พี่ต้อยบอกว่า..พี่อวยเกษียณแล้ว จึงพอจะมีเวลาว่าง อยากจะมาช่วยเสริมเติมเต็มให้กิจกรรมการเรียนการสอนศิลปะของโรงเรียนบ้านหนองผือ..มีชีวิตชีวา ถามผมว่าจะโอเคไหม แล้ว..อำเภอเลาขวัญ..ไปทางไหน...?
ผมตอบตกลงด้วยความยินดี และดีใจที่ได้วิทยากรระดับชาติ มีผลงานในยูทูปมากมาย เป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศ จะมาสอนให้(ฟรี)ในโรงเรียนขนาดเล็ก
พี่ต้อยกับพี่อวย..เดินทางถึงโรงเรียนเก้าโมง เข้าห้องสอนทันที เริ่มที่ ป.๕ – ๖ ก่อน จากนั้นช่วงบ่ายผมให้ ป.๓ – ๔..ได้ร่วมกิจกรรมการเรียนรู้ด้วย..
นักเรียนทุกคน เรียนด้วยความตั้งใจ นั่งนิ่งฟังบรรยายและแน่วแน่กับงานที่ปฏิบัติ เหมือนจะรู้ว่าจะมีวันนี้..วันที่ครูและนักเรียนรอคอยครูดีมีฝีมือ เพื่อฝึกปรือการใช้สีและลายเส้นอย่างสร้างสรรค์..อย่างที่ใจนึก
พี่อวย..มีความสามารถด้านการใช้สีน้ำมันและสีน้ำ..วันนี้สอนระดับประถมฯ ซึ่งใช้สีไม้หรือสีดินสอ ยิ่งง่ายสำหรับพี่อวย ผู้มีจิตวิทยาในการสอน โดยการใช้สื่อนิทานคุณธรรมสอนใจ ที่มีภาพประกอบเคลื่อนไหวได้ ทำให้เด็กสนใจ ไม่มีใครง่วงนอนสักคน..
นับเป็นช่วงเวลาที่ดี ที่ผมกำลังฝึกปรือนักเรียนเขียนเรื่องและทำ”หนังสือเล่มเล็ก” มีภาพทุกหน้า..ถ้านักเรียนรู้และเข้าใจการใช้สี จะทำให้มั่นใจ ช่วยให้งานออกมาดีขึ้นกว่าเดิม...
จะว่าไปแล้วผมก็มีบุญกับเขาเหมือนกัน..มีวาสนาที่ได้เจอคนดี พี่อวย..เป็นวิทยากรที่หาเวลาว่างยาก ทราบผ่านสื่อว่า..”คิวทอง”หลังเกษียณ และมีผลงานภาพวาดหลากหลาย ฝีมือไม่มีตก ..ราคาภาพก็หลายพันหลายหมื่น..แต่พี่ทั้งสองก็ยังยืนหยัดที่จะอุทิศตนทำงาน..เพื่อการศึกษาและอยู่อย่างพอเพียง..
หลายครั้งที่ผมเคยคิด..อยากเห็นพี่อวยมาสอนศิลปะให้เด็ก..แต่ก็เป็นไปได้ยาก..แต่วันนี้ไม่น่าเชื่อ..พี่อวยมายืนสอนอยู่หน้าห้อง...ฝันเป็นจริง..แล้ว..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒ มิถุนายน ๒๕๖๐
ความเห็น (3)
สุดยอดดดด
ยินดีด้วยจ้าา