ชีวิตที่พอเพียง : 2908. ควงสาวเที่ยวฮานอย 1. เดินทาง

HITAP เชิญกรรมการมูลนิธิไปร่วมประชุม HTAsiaLink ครั้งที่ ๖ ไว้ล่วงหน้าเกือบครึ่งปี การประชุมนี้จัดวันที่ ๑๗ - ๒๐ เมษายน ๒๕๖๐ ที่โรงแรม La Thanh, Ba Dinh District, ฮานอย, เวียดนาม และทาง HITAP สวมรอยจัด Retreat ที่เมือง Ninh Binh ระหว่างวันที่ ๒๐ - ๒๒ เมษายน

ผมเล่าเรื่องไปประชุม HTAsiaLink ครั้งที่ ๔ เมื่อสองปีที่แล้ว ที่นี่ อ่านทบทวนแล้วเห็นชัดว่า ปีนี้มีแต่การไปทำงาน เที่ยวน้อยมาก อย่างไรก็ตาม สาวน้อยยอมเดินทางไปด้วย

เราเดินทางโดย TG 560 เวลา ๗.๔๕ - ๙.๐๕ น. เวลาบินชั่วโมงเศษๆ พอๆ กับไปหาดใหญ่ คณะที่เดินทางกลุ่มนี้ใหญ่มาก คือ ๓๙ คน และยังจะมีผู้ใหญ่ของเราทะยอยเดินทางไปอีกหลายคนต่างเที่ยวบิน และต่างวันกัน

ที่สนามบินสุวรรณภูมิ สาวน้อยชวนเดินหากระเป๋าถือสีดำใบไม่โตนัก เดินร้านแบรนด์เนมจนหมด ไม่ได้ของที่ต้องการ ไปพบของดีที่ร้านสินค้าไทย กระเป๋ายี่ห้อ Divin ราคา ๖,๙๐๐ บาท จ่ายด้วยบัตรเครดิตของธนาคารไทยพาณิชย์ร่วมกับ King Power ได้ลด ๒๐% เหลือ ๕,๕๒๐ บาท

เนื่องจากคณะใหญ่ กว่าจะรับกระเป๋าครบก็รอกันนาน แถมต้องรอสมาชิกที่เป็นคนอินเดีย เนปาล ภูฏาน ที่ต้องมาทำวีซ่า ณ จุดเข้าเมืองก็ยิ่งช้า มีบริษัททัวร์เวียดนามให้เจ้าหน้าที่มารับ พาขึ้นรถบัส ๔๗ ที่นั่งไปกินอาหารเที่ยงที่ภัตตาคาร Anh Hoa เป็นอาหารจีน รสชาติถูกปากคนไทย แล้วพาไปโรงแรม และให้พักผ่อนหรือเที่ยวเองในตอนบ่าย แต่เมื่อผมลงจากห้องไปเดินเที่ยวกับสาวน้อย พบว่าทีม HITAP นำโดย ดร. ศรีเพ็ญ ลงไปนั่งซ้อมงานวิชาการกันอยู่

บริการของบริษัทเวียดนามน่าจะเรียกว่าบริการรับส่งมากกว่า มีเจ้าหน้าที่ผู้ชายคนเดียวกับคนขับรถ ไม่มีการอธิบายสถานที่หรือประวัติศาสตร์ใดๆ เลย

ตอนนั่งรถจากสนามบินเข้าเมือง สองข้างทางเป็นท้องนาและสวนผัก เห็นวัวและควายอยู่ในทุ่งด้วย และผ่านสุสานหลายแห่ง ช่วงเวลานั้นอากาศมัว และต่อมาฝนตกปรอยๆ อยู่ชั่วครู่ เดาว่าสวนผักส่วนใหญ่ เป็นผักอินทรีย์ เพราะคลุมพลาสติก

สังเกตเห็นว่าถนนเส้นหลักๆ ของฮานอยจะยกสูง มีถนน local road อยู่สองข้างและระดับต่ำกว่าถนนใหญ่หลายเมตร มีทางเชื่อมลงและขึ้นจาก local road เป็นระยะๆ

๑๖ น. เศษ สาวน้อยชวนไปเดินเล่น เธอติดใจสถานที่สีเขียวแห่งหนึ่งที่เข้าใจว่าเป็นสวนสาธารณะ ที่รถผ่านระหว่างเดินทางไปโรงแรม เราไปถามเจ้าหน้าที่ของโรงแรม ปรากฎว่าโรงแรมไม่มีแผนที่ฮานอยให้ ไม่มีเอกสารแนะนำเมืองใดๆ ทั้งสิ้น เธอบอกว่าสถานที่เที่ยวใกล้ที่สุดคือศูนย์การค้า Lotto ออกจากโรงแรมเลี้ยวขวา เดินไปตามถนน Van Phuc แล้วมองหาตึกสูงที่สุด ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือ ยังโชคดี ที่ผมขอแผนที่ท่องเที่ยวจากสนามบินมาแผ่นหนึ่ง ใช้นำทางได้ดีพอควร

เราเดินไปถึงศูนย์การค้า Lotto และเดินเลยไป ผ่านหน้าสถานทูตออสเตรเลีย เห็นทะเลสาบมีเรือรูปห่านที่คนเช่าถีบเล่น จึงเดินเช้าไปดูและถ่ายรูป แล้วไปที่ชั้น ๖ ของศูนย์การค้า Lotto ไปกินอาหารร้านญี่ปุ่น เราสั่งอาหารชุด สาวน้อยกินหมูชุบแป้งทอด ผมกินปลาฮาลิบัททอด อร่อยทั้งคู่ รวมค่าอาหารและเครื่องดื่ม ๕ แสนด่อง (ราวๆ ๘๐๐ บาท) อร่อยมาก

วันนี้เราได้เดินมากกว่าอยู่ที่บ้าน คือราวๆ ๑๓,๐๐๐ ก้าว

---

๒๒ เมษายน ๒๕๖๐ เดินทางกลับ

เราออกจากโรงแรม เลเจ้นท์ ที่หนิงบิงห์ เวลาเลยบ่ายสองโมงครึ่งเล็กน้อย รถติดพอเหนาะๆ แต่ก็ใช้เวลาสองชั่วโมงเศษก็ไปถึงชานเมืองฮานอย โดยรถแล่นผ่านเลยทางแยกเข้าเมืองไป ไก๊ด์บอกว่าจะพาไปเข้าห้องน้ำ เพราะรู้ว่าสองชั่วโมงเศษทุกคนเต็มอั้นแล้ว ว่าแล้วก็พาไปที่ร้านขายของที่ระลึก ซึ่งอยู่ตรงกันข้ามกับภัตตาคาร เซน (Sen) ที่เราไปกินเลี้ยงต้อนรับ เมื่อค่ำวันที่ ๑๘ นั่เอง คืออยู่ใกล้ West Lake ร้านนี้ห้องน้ำกว้างขวางและสะอาดมาก เราชิมขนมกรอบที่เขามีให้ชิม พบว่าไม่อร่อย มีคนบอกว่าผลไม้แห้งอร่อย แต่แพง นี่ก็เป็นช่องทางหากินของไก๊ด์

จากร้านขายของที่ระลึก เราเดินทางต่อไปสนามบิน ถนนเส้นนี้เพิ่งตัดใหม่ เสร็จเมื่อ ๒ ปีที่แล้ว ปลูกต้นปาล์มเป็นแถว โดยปลูกถี่มาก เป็นถนนไปสู่สนามบินใหม่โดยเฉพาะ สนามบินก็อายุ ๒ ปีเหมือนกัน ทั้งหมดสร้างโดยญี่ปุ่น

ไก๊ด์บอกว่า เกาหลีรุกเข้าไปลงทุนในเวียดนามมาก รถเกาหลีเป็นที่นิยม ญี่ปุ่นจึงต้องสู้เต็มที่

วิจารณ์ พานิช

๒๓ เม.ย. ๖๐

1 สนามบิน.Noi BaiJPG

2 ริมถนนจากสนามบินสู่ตัวเมืองเป็นทุ่งนาหรือสวนผัก มีสุสานอยู่ในทุ่ง

3 ถ่ายจากภัตตาคารซึ่งอยู่ชั้น ๔

4 ทะเลสาบกลางเมือง

5 เดินชมเมือง

6 ทะเลสาบในสวนสาธารณะ

7 ปรงงามอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน

8 หน้าศูนย์การค้า Lotto

9 ถนนใหม่ตัดเพื่อเชื่อมสนามบินกับเมือง

10 สะพานข้ามแม่น้ำแดง

11 โครงสร้างสะพานแขวนอันงดงาม

12 ป้ายโฆษณาสุดทันสมัย