​พระอภัยให้ข้อคิด 47

เล่ามาถึงพระอภัยร่วมหารือกับน้องชายชื่อศรีสุวรรณแล้วแต่งสารไปขอบุตรีชื่อนางอรุณรัศมีแห่งเมืองการะเวกเพื่อแต่งงานกับสินสมุท ฝ่ายผู้ใหญ่ยินยอมพร้อมใจกันยกให้แต่งงานกันเรื่องราวล้วนบรรยายการจัดเตรียมงานแต่งพร้อมมีงานรื่นเริงการละเล่นต่าง ๆ มีการชกมวยด้วย พอถึงวันแต่งงานเจ้าสาวไม่อยากแต่งด้วยว่าชายไปมีเมียอยู่เมืองลังกามาแล้ว เมื่อขัดผู้ใหญ่ไม่ได้ก็เข้าร่วมงานแต่ยังไม่ให้ส่งตัวเข้าเรือนหอ ทำให้สินสมุทคอยเก้ออยู่เดียวดายถึง 15 วัน ทำให้สินสมุทหาทางแก้ไขว่าจะทำฉันใดเพื่อให้นางอรุณหายโกรธเคืองและมาเริ่มต้นรักกันดังเดิม จึงนอนเอามือก่ายหน้าผากและว่า...

อดอะไรจะเหมือนอดที่รสรัก

อกจะหักเสียด้วยใจอาลัยหา

ไม่เห็นรักหนักดิ้นในวิญญาณ์

จะเป็นบ้าเสียเพราะรักสลักทรวง ( น.1088 )

เมื่อ ถึงเวลาลงเรือกลับเมืองผลึกพระอภัยสั่งให้ทุกคนอำลาเจ้าเมืองและแจ้งให้พาลูกสะใภ้ลงเรือโดยปิดบังเจ้าสาวให้เจ้าสาวลงเรือเหมือนไปเที่ยว ที่จริงคือนำลูกสะใภ้กลับเมืองผลึกให้ลงเรือที่สินสมุทอยู่นั้นแต่เขาก็แอบซ่อนตัวไม่ให้นางเห็น เมื่อเรือออกจากท่าน้ำไปไกลแล้วสองหนุ่มสาวก็ออกมาปรับทุกข์สุขกันเพื่อความเข้าใจในรักนั้นแล.

.................................

บรรณานุกรม

สุนทรโวหาร ( ภู่ ),พระ,2329-2398. ( 2555 ). พระอภัยมณี.

กรุงเทพ ฯ : ไทยควอลิตี้บุ๊คส์ ( 2006 ).