กฎหมาย กับความยุติธรรม

สิ่งที่ผู้มีอำนาจ
ลิขิตวาดให้ชนทำ
ต้องเขียว เหลือง แดงดำ
ขาวหรือคล้ำ ตามมาตรา
เรียกกันว่ากฎหมาย
บอกขวาซ้ายต้องนำพา
บทบัญญัติจัดมา
มีอัตราโทษโหดเบา
ใครผิดคิดฝ่าฝืน
ต้องสะอื้นแสนจะเศร้า
กฎหมายอาจพริ้งเพรา
หรือสะเพร่าอยู่ที่ใคร
บางคนแสนเลวชั่ว
พ่อของตัวยังฆ่าได้
เป็นผู้ออกกฎใช้
ชนทั้งหลายต้องทำตาม
เช่นอชาตศัตรู
กษัตริย์ผู้เคยเลวทราม
จึงเกิดเป็นคำถาม
กฎหมายนี้มันดีหรือ
กฎหมายชั่วหรือดี
มันอยู่ที่สิ่งใดฤา
มันอยู่ที่ผู้ถือ
ในมือมีอำนาจเต็ม
คนถืออำนาจชั่ว
กฎหมายมั่วหัวใจเค็ม
ชาติเราถูกเลียเล็ม
ชนในชาติอนาถนัก
ปวงชนถืออำนาจ
ความผิดพลาดคงถูกผลัก
อธิปไตยมีหลัก
จักชื่อว่าประชาธิปไตย
ตอนนี้ยังไม่มี
ขอคนดีจงแก้ไข
กฏหมายพึงเลือกใช้
ยุติธรรมพึงนำมา
ไม่มียุติธรรมผ่อง
ความปรองดองอย่าพึงหา
อคติริษยา

จักนำพาพินาศพัง