๕๑๒. โรงเรียนกับดอกไม้...ในฤดูร้อน..


”หากรู้สึก..เหนื่อย..กับการทำความดี แสดงว่าเราคาดหวังอะไรบางอย่าง เพราะผลลัพธ์ที่แท้จริงนั้น ควรเป็นความสบายใจ..มิใช่..ความเหนื่อย..​"

ในทางทฤษฎีมีคนกล่าวไว้ว่า..ทำงานในท่ามกลางบรรยากาศที่ร้อนอบอ้าว ร่างกายจะเหนื่อยเร็วกว่าปกติ หายใจหอบ เหงื่อออกง่าย และเรี่ยวแรงจะลดน้อยถอยลง..ผมเริ่มรู้สึกบ้างแล้ว จึงตั้งหลักและตั้งสติ..ว่าเป็นเพราะอากาศร้อนจริงๆ หรือเกิดจากความคิดอื่นใดที่เป็นปัจจัยแทรกซ้อน..

ผมก็แค่อยากทำงานให้เสร็จไปในแต่ละวัน ที่ล้วนเป็นงานประจำที่สำคัญ ไม่ให้คั่งค้าง ทั้งงานการเรียนการสอน และงานพัฒนาสิ่งแวดล้อม..นอกห้องเรียน

อากาศร้อน..ทำให้ทำงานได้ช้า..ผลงานน้อยลง แต่ลึกๆก็มีพลังงานบางอย่าง เกิดขึ้นในเดือนที่ร้อนแบบนี้ ที่สัมผัสได้ด้วยสายตา แปรเปลี่ยนเป็นกำลังใจและรอยยิ้มอย่างภาคภูมิ เพราะได้เห็นในสิ่งที่เป็นอยู่ในโรงเรียน..นั่นก็คือ..ดอกไม้..

บานสะพรั่งหลายต้น..มีสองสีที่ชัดเจน นั่นคือ สีเหลืองกับสีแดง มองเห็นเด่นชัดตั้งแต่รั้วหน้าโรงเรียน ทั้งที่เห็นเป้นประจำเช่นนี้ทุกปี แต่ก็ตื่นเต้นทุกปีเหมือนกัน..

ดอกสีเหลือง..ของต้นเหลืองปรียาธร..บ่งบอกสัญลักษณ์โรงเรียน เข้ากันได้ดีกับดอกสีเหลืองของต้นทองอุไร..ที่เพิ่งเริ่มปลูก..คาดว่าปีหน้า เวลาเดียวกันนี้ จะเหลืองอร่ามสว่างไสวไปทั่วบริเวณแน่นอน

เฟื่องฟ้า..แต่ดอกไม่ใช่สีฟ้า ส่วนใหญ่ให้ดอกสีแดง..ที่ผมชื่นชมมาตลอด ผลิดอกปีละหลายครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นพิเศษ เพราะอากาศร้อน แดดแรงจัด เป็นที่ถูกใจเฟื่องฟ้า จึงออกดอกแดงเต็มต้น อวดโฉมงดงาม เหมือนจะแข่งกับเหลืองปรียาธร..แต่สีสันตัดกันอย่างสิ้นเชิง..

ยังมีต้นไม้อีกหลายต้น ออกดอกสีม่วงอ่อนช่อเล็กๆระยิบระยับ เต็มต้น มองดูพร่างพราว เย็นตาดีจริงๆ..พอสอดส่ายสายตา ฝ่าเปลวแดดไปกระทบสีเหลืองเจิดจ้า จนมาหยุดลงตรงเฟื่องฟ้า ก็รู้สึกแสบตานิดๆ จึงต้องแหงนหน้าหาสีม่วง..เพื่อพักสายตาบ้าง

คิดไม่ออกบอกไม่ถูก..ถ้าฤดูร้อนยามนี้..ไม่มีดอกไม้เคียงคู่โรงเรียน คงผิดธรรมชาติและแบบธรรมเนียมที่เคยเป็น ภาพสวยงามยามกลางวัน ผมได้คัดสรรแบ่งปันให้เพื่อน..ที่ทำงานในห้องแอร์ ..แม้เธอจะมีดอกไม้ในแจกันหรู แต่ก็ไม่มากมายเท่ากับที่ผมมีอยู่เต็มต้น..คงทนอยู่ได้นานหลายวัน

ที่สุดแล้ว..ดอกไม้ก็ช่วยให้เพลิดเพลินเจริญใจในการทำงาน..ช่วยให้ผมมุ่งมั่นอดทน ไม่กลัวเหนื่อย แต่บางครั้ง..ภาระงานมาก ก็ต้องเหนื่อยบ้างเป็นธรรมดา เหนื่อยแต่แรง แต่ไม่เหนื่อยใจ..รู้สึกสบายใจด้วยซ้ำที่ได้พัฒนางาน..ในโรงเรียนขนาดเล็ก

และไม่เคยลืมที่จะเตือนตนเองอยู่เสมอว่า..”หากรู้สึก..เหนื่อย..กับการทำความดี แสดงว่าเราคาดหวังอะไรบางอย่าง เพราะผลลัพธ์ที่แท้จริงนั้น ควรเป็นความสบายใจ..มิใช่..ความเหนื่อย.."

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๕ มีนาคม ๒๕๖๐









หมายเลขบันทึก: 625926เขียนเมื่อ 15 มีนาคม 2017 19:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มีนาคม 2017 19:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท