ตามสบาย

ค่ำวันที่ 14 มี.ค.2560 เพิ่งกลับเข้ามาถึงบ้าน เพราะในช่วงเย็นนำรถจักรยานยนต์ที่ไม่ได้ใช้ไปเติมลมยาง พยุงไปร้านแรกที่ตั้งใจให้ทางร้านดูแลเปลี่ยนยางในร้านปิด ไปต่อร้านที่สองเจ้าของร้านไม่รับดูแลเพราะไม่คุ้นเคยเทคโนโลยีใหม่แต่ให้ลูกเติมลมยางให้ผมเสียเงินตามธรรมเนียนเติมลมยาง 2 เส้นเป็นเงิน 5 บาท ด้วยความที่ค้างคาใจไปร้านที่ 3 เพื่อขอให้ทางร้านดูแลว่า สภาพยางรถจักรยานยนต์ที่ไม่ได้ใช้มาหลายเดือนจะรั่วหรือซึมหรือไม่อย่างไร ในช่วงค่ำวันนี้จึงใช้เวลาค่อนข้างนานเพื่อรอเวลาพิสูจน์ความจริง

อันที่จริงสามารถที่จะพิสูจน์ได้โดยใช้เทคนิคนำยางในรถถอดออกมาตรวจเช็คได้ ในเคสนี้ได้พูดคยกับร้านที่ 3 ว่ารอเวลาดีกว่าเพราะต้องการสนทนาระหว่างรอ เอาเป็นว่าใช้เวลาร้อนที่ 3 เกือบ 3 ชั่วโมงเพราะว่าเป็นคนคุ้นเคยกัน ได้สนทนากับภรรยา และลูกชาย 2 คนของเจ้าของร้าน ยังกดโทรสนทนากับกัลยาณมิตร อ.มานะ ที่บางสะพาน สนทนากับปลายสายกว่า 20 นาที เป็นว่าสบาย ๆ ตามสบายจริง ๆ ชีวิตจริงมียิ่งว่าตัวอักษรหรือถ้อยคำที่จะบอกเล่า

14 มี.ค.2560