โลกและชีวิต (227) : รอยคิดระหว่างการไปเยี่ยมค่าย
ถนนไม่ร้างการสัญจร
ชีวิตทุกห้วงตอนหลากความหมาย
หลากรสชาติโถมถั่งทั้งยาก-ง่าย
สุดท้าย คือเรียนรู้ สู้ความจริง
เด็กไทบ้าน
เบิกบาน และสดใส
เรียบง่าย สบายใจ
ค่อยเป็นค่อยไป- ค่อยเติบโต
ที่ไม่เปลี่ยนเศร้า
ก็ด้วยเรื่องราวแห่งฝัน
ยาวไกลที่ว่านั่น
ก็แสนนั้นด้วยศรัทธา
....
18 กุมภาพันธ์ 2560
หนองหญาปล้อง ต.แซงบาดาล อ.สมเด็จ จ.กาฬสินธุ์
ความเห็น (4)
ภาระหน้าที่ ... ที่เห็นโลกแห่งชีวิต นะครับ ;)...
สวัสดีครับ อ.วัส
ตะลุยเยี่ยมค่ายแบบศิลปินเดี่ยวบนฐานการงาน เป็นการผ่อนพักไปใจคับ บริบทสิ่งแวดล้อมใหม้ๆ ในหมู่บ้านที่ยังมีตัวตนที่เรียบง่ายได้กลายเป็นพลังในตัวเรา รวมถึงการช่วยให้เราได้ทบทวนตัวเราไปพร้อมกับความเปลี่ยนแปลงของสังคมไปพร้อมๆกันได้เป็นอย่างดี....
ตามมาให้กำลังใจค่ะ ไม่โดดเดี่ยว...มีเพื่อนร่วมทางดมฝุ่นแดง อิ อิ
-สวัสดีครับอาจารย์
-ผมอ่านบันทึกนี้เมื่อวันก่อน แต่ไม่ได้เข้าระบบ
-ผมชื่นชอบแวะระหว่างทาง
-เพราะว่าระหว่างเส้นทางเดินมักจะ"สวยงาม"เสมอๆ
-ขอบคุณภาพนี้..ผมชอบครับ..
