​การปฏิรูปสถาบัน เพื่อผลิตบุคลากรสุขภาพแห่งศตวรรษที่ ๒๑

วันที่ ๒๗ มกราคม ๒๕๖๐ ผมไปร่วมการสัมมนา เรื่อง การปฏิรูปสถาบันสู่การพัฒนาการเรียนการสอนสำหรับบุคลากรสุขภาพในศตวรรษที่ ๒๑ ที่ห้องประชุม CMP 101 วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี

ที่น่าสนใจมากคือ คำเสวนาของ อ. พญ. ปาริชาต วงศ์เสนา รองคณบดีวิทยาลัยแพทยศาสตร์ฯ มอบ. ที่บอกชัดเจนว่า วิทยาลัยมีเป้าหมายผลิตแพทย์เพื่อชุมชน ออกไปทำงานใน PCT/PCC – Primary Care Team / Primary Care Cluster แต่ผู้ตรวจราชการกระทรวงสาธารณสุข เขต ๑๐ บอกว่ามีข้อมูลที่น่ากังวลใจว่า เมื่อบัณฑิตจากที่นี่ไปสมัครเข้าฝึกอบรมแพทย์เฉพาะทาง มักจะถูกจัดไว้ในอันดับท้ายๆ

ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่า การปฏิรูปสถาบัน ให้มั่นใจต่อการผลิตบัณฑิตเพื่อไปทำงานในระบบสุขภาพ ต้องคิด KPI ใหม่ ที่เป็น KPI ตามผลสำเร็จในการทำหน้าที่ คือการผลิตแพทย์ออกไปทำงานเพื่อชุมชน

เมื่อคิด KPI ใหม่ ก็ต้องวัดตามนั้น ตรวจจับความสำเร็จเอาไปสื่อสาร สร้างความมั่นใจ สร้างเกียรติภูมิของแพทย์ที่จบตามหลักสูตร ให้เห็นว่าสถาบันนี้เป็นผู้นำ ในการผลิตแพทย์ออกไปทำงานเพื่อชุมชน บัณฑิตมีความรู้ความสามารถและแรงบันดาลใจต่อการออกไปทำงานเป็นแพทย์เพื่อชุมชน

หลังจากออกไปรับฟังกิจการของ PCC อำเภอวารินชำราบ ที่ รพสต. เมืองศรีไค แล้วกลับมา AAR ที่ห้องประชุมของวิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข ผมก็มองเห็นโอกาสของ มอบ. ในการเป็นผู้นำ ในการปฏิรูปสถาบัน เพื่อผลิตบุคลากรสุขภาพ ที่มีทักษะร่วมกันทำงานเป็นทีมในบริบทของ PCC โดยคณะวิชาด้านนี้ (วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข, คณะพยาบาลศาสตร์ และคณะเภสัชศาสตร์) ร่วมกันจัดการบริหารความร่วมมือกับ PCC ในพื้นที่ใกล้เคียง ในการนำนักศึกษาไปฝึกเพื่อเรียนรู้อย่างมีเป้าหมายชัดเจนว่าต้องการให้เกิด ASK อะไรบ้าง (A = attitude, S = skills, K = knowledge) มีข้อตกลงกระบวนการฝึกและเรียนรู้ รวมทั้งการวัดผลการเรียนรู้ของนักศึกษา และการประเมินโครงการความร่วมมือ โดยทำให้ความร่วมมือนี้เป็นการเรียนรู้และพัฒนาร่วมกันของทั้งฝ่าย PCC และฝ่ายมหาวิทยาลัย

การปฏิรูปสถาบันตามข้อเสนอข้างต้น ก็จะเป็นกระบวนการเรียนรู้เชิงสถาบันทั้งของฝ่ายระบบการศึกษา และของระบบสาธารณสุข เป็นกระบวนการที่หมุนเวียนเป็นวงจรไม่รู้จบ

วิจารณ์ พานิช

๒๗ ม.ค. ๖๐