๔๙๒. สงครามโอเน็ต..ให้ใจ..มีชัยไปกว่าครึ่ง

ผมไปโรงเรียนแต่เช้า..หาซื้อข้าวเหนียวหมูย่าง น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ และส้ม ไปฝากนักเรียนชั้น ป.๖..ก่อนเดินทางไปสนามสอบ..โอเน็ต..

กองทัพเดินด้วยท้อง..กินอิ่มก็มีแรง สมองแจ่มใส มีกำลังใจสู้ศึกกับข้อสอบ..ที่เชื่อว่าน่าจะยาก เหมือนเช่นทุกปี..ส่วนที่นักเรียนจะกินข้าวมาจากบ้านแล้ว..หรือเปล่า..ไม่รู้..ไม่แน่ใจ..แต่ที่เห็นแน่ๆ เขาได้กินอิ่มและสดชื่นต่อหน้าเราแล้ว..ก่อนขึ้นรถออกจากโรงเรียน

๑๑.๓๐ น.ผมนำข้าวกลางวันไปให้..เมื่อนักเรียนเดินออกจากห้องสอบ..ผมยังไม่ถามถึงความยากง่ายของข้อสอบ..รอให้อิ่มเสียก่อน..ท่าทางจะหิวเหมือนกัน ก้มหน้าก้มตากินข้าวกระเพราไก่ไข่ดาวอย่างเอร็ดอร่อย..

“ยากไหม” ผมถาม “คณิตศาสตร์ไม่ยากครับ...ภาษาไทย..ก็ง่าย” โก้ตอบ...

“ตอนบ่าย..วิทย์ สังคม อังกฤษ..อย่าประมาทนะ ดูเวลาและตรวจทานให้ดี” “ครับ”

ผมบอกให้นักเรียนเข้าห้องน้ำและเตรียมอุปกรณ์..ก่อนที่กรรมการผู้คุมสอบจะเรียกนักเรียนป.๖ทุกคน เข้าห้องสอบ

ศึก.แห่งวิชาการ..โอเน็ต..ยังไม่จบ ยังเหลือการสอบช่วงบ่าย..แต่กระบวนการพัฒนา ผลสัมฤทธิ์โอน็ตของผม..ในเส้นทางของปีการศึกษา๒๕๕๙ จบแล้ว..ผลจะออกมาเช่นไร..ไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย ลึกๆยังเชื่อมั่นว่าน่าจะออกมาเป็นที่น่าพอใจได้ เพราะนักเรียนเรียนรู้อย่างเข้มข้นมาตั้งแต่ภาคเรียนที่ ๑..และเรียนพิเศษในวันเสาร์..

ผมคิดว่า..นักเรียนเขารู้ว่าครูทุกคนห่วงใยและดูแลพวกเขาอย่างใกล้ชิด ไม่ใช่แค่ทำเพื่อหน้าที่..แต่ทำแบบนี้ทุกปี เสมือนเขาทุกคนเป็นลูกหลาน ยามเจ็บป่วยก็ดูแล ถึงยามสอบก็ต้องใส่ใจเป็นพิเศษ..ส่วนการฝากอนาคต..ความสำเร็จของนักเรียนและโรงเรียน..กับผลโอเน็ต นักเรียนต้องตระหนักและทำเอง..ทำให้ดีที่สุด..

ครูให้แล้ว..หมดหัวใจ..ตลอดโครงการเร่งรัดผลสัมฤทธิ์ ให้เวลาตลอดเส้นทางการเดินทาง ตามวิถีทางโรงเรียนขนาดเล็ก..ปัจจัยแวดล้อมที่สำคัญ..ขวัญกำลังใจ..ผมทำได้ ควบคุมและมอบให้นักเรียนไปแล้วและจะมอบให้นักเรียนอีกครั้ง..ก่อนจบการศึกษา.....

ส่วนปัจจัยความยากง่าย..ของข้อสอบ..ไม่อาจควบคุมได้ แค่เห็นนักเรียนมีความพร้อมและตั้งใจมาก..ในวันนี้..ดีใจที่สุดแล้ว

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

[คุณมะเดื่อ]

[คุณมะเดื่อ]

คะแนนคงสูงกว่าระดับชาติเหมือนเดิมนะจ๊ะ

ขอแสดงความยินดีล่วงหน้าจ้ะ