ยามเช้าของวันที่อากาศค่อนข้างหนาว บนยอดหญ้าเต็มไปด้วยหยดน้ำค้าง เดินลุยสวนกล้วยรองเท้าบูทและกางเกงขายาวเปียกเหมือนกับเดินลุยน้ำ ประหยัดน้ำรดต้นกล้วยในเช้านี้ เมื่อไม่ต้องให้น้ำจึงได้เดินสังเกตุรอบๆสวน ดูว่ามีต้นไหนต้องใส่ปุ๋ยพรวนดินเป็นพิเศษ บางต้นเริ่มตกเครือให้เห็นแล้ว รู้สึกชื่นใจแต่ก็ยังวางใจไม่ได้เพราะต้องดูแลแบบสุดพิเศษเพื่อรักษาต้นและเครือเอาไว้ให้ได้เพื่อรอชื่นชมตอนกล้วยแก่จัดและสุกเหลืองอร่าม รอลิ้มชิมรสชาติว่าจะหอมหวานปานใด ทำให้หวนคิดถึงนักเรียน ป.6 ที่กำลังมุ่งหน้าสู่การสอบ O-net ว่าตัวเราได้ดูแลใส่ใจรายละเอียดมากน้อยเพียงใด ปูพื้นฐานได้ถึงไหนแล้ว ครับเราเองกำลังให้น้ำ เติมปุ๋ย รอวันการเติบโตด้านผลการเรียน....แต่ไม่ลืมทักษะชีวิต..
ดกมากๆเลยครับ
ชอบใจๆ
อีกไม่นานดอกผลจะเจริญเป็นประโยชย์ต่อเราและประเทศชาติต่อไป...