อู๋เพื่อนรัก (ตอน ๑๔..การแก่เฒ่าที่มีคุณภาพ)
เมืองไทยเรานิยมใช้ชีวิตยามแก่เฒ่าด้วยการเลี้ยงหลานและขลิบใบไม้ ซึ่งผมเห็นว่าเป็นการใช้ชีวิตที่ไม่สมราคา เพราะคนแก่เฒ่าสะสมความรู้ไว้มาก ควรทำประโยชน์อะไรได้ดีกว่านั้นเช่น ให้เป็นครูสอนหนังสือในรร.ประถมหรือมัธยม หรืออาจถึงระดับมหาวิทยาลัย หรือ การทำงานจิตอาสาต่างๆ โดยอาจมีค่่าตอบแทนให้ด้วยพอสมควร รวมไปถีงการเป็นสมาคมคนชราที่มีอำนาจในการกลั่นกรองหรือเสนอกฎข้อบังคับในท้องถิ่น การรวมตัวกันเป็นกลุ่มยังทำให้มีเพื่อนแก้เหงา รวมไปถึงการไปท่องเที่ยวทัศนาจรด้วยกัน
---รักเพื่อนเสมอ
..คนถางทาง (๑๘ มค. ๖๐)
I support idea of retirees working for betterment of community (...nation, ...mankind) as well as helping to raise grandchildren. Taking children and including them into the work for good is a very good way to develop a 'present' and a 'future' for all.
Quality of life should be measured/rated on what we do (rather than what we are or have).