ครู : อ้าว! สหัสวดี เธอตัดผมใช่มั้ย? ผมเธอเคยยาว..
นร. : ค่ะ
ครู : ตัดทำไม?
(นึกๆ เธอคงตอบว่า “เบื่อแล้ว อยากเปลี่ยนบ้าง” อะไรทำนองนั้น)
นร. : หนูเอาไปบริจาค
ครู : หือ! บริจาค..บริจาคที่ไหน?
นร. : โรงพยาบาลจุฬาฯ
ครู : เหรอ! บริจาคได้ยังไง อยู่ตั้งไกล กรุงเทพฯ?
นร. : ค่ะ..ส่งไปรษณีย์ไป
ครู : คิดยังไง จึงบริจาค?
(เริ่มสงสัยยิ่งขึ้นกับวิธีคิดและการกระทำของเธอ)
นร. : หนูตั้งใจจะบริจาค ตั้งแต่ก่อนที่จะไว้ผมยาวแล้ว
(เธอไว้ผมยาว เพื่อบริจาค..)
ครู : เหรอ! มีวิธีตัดผมอย่างไรเป็นพิเศษมั้ย ในการตัดเพื่อบริจาค?
(เริ่มทึ่ง และชื่นชมเธอ แบบนึกตำหนิตัวเอง ที่ไม่มีมุมนี้ในใจครูอย่างเราเลย)
นร. : ก่อนตัดต้องสระทำความสะอาด เป่าให้แห้ง ผมต้องไม่ย้อม ไม่ทำสี พร้อมมัดเป็นช่อๆ หลังจากตัดแล้ว
ครู : อืม! ต้องดูแลและรู้วิธีการ
(ชื่นชมเธอยิ่งขึ้น เกิดขึ้นได้อย่างไร โดยเฉพาะกับเด็กหญิงอายุ 16-17 ปีอย่างเธอ)
นร. : ค่ะ
ครู : บริจาคแล้วได้อะไร? ทำไม?
นร. : ได้บุญ.....
ครู : เค้าเอาไปทำอะไร?
นร. : เค้าเอาไปให้ผู้ป่วยโรคมะเร็งใช้
ครู : รู้มาจากไหน เรื่องพวกนี้
นร. : อินเทอร์เน็ตค่ะ
ครู : ใช้เวลานานเท่าไหร่ กว่าผมเราจะยาว ตัดไปบริจาคได้?
นร. : ปีกว่าๆ ที่หนูเริ่มไว้มา
ครู : ใจบุญจริงๆ เป็นการทำบุญ ที่เธอจะได้บุญจริงๆ สหัสวดี..
.............................................
เป็นบทสนทนากับศิษย์ ซึ่งสะท้อนวาบขึ้นมาในใจตัวเองหลายๆอย่าง ลูกศิษย์ที่เพิ่งบ่นเค้าไปหมาดๆ ด้วยความอ่อนล้าว่า “ทำไมยากจัง ที่จะเปลี่ยนแปลงเขาไปสู่เรื่องดีๆ” “ทำไมไม่ฟังครูบ้าง” พวกเธอไม่ยอมเปลี่ยนแปลงอะไรในทางที่ดีขึ้นเลย ทั้งๆที่ครูแนะไปตั้งมากมาย หลายเรื่องหลายราว เรื่องการอ่านหนังสือ การเตรียมตัวสอบ ระเบียบวินัย ความเป็นผู้นำหรือเป็นแบบอย่างที่ดี ฯลฯ จากคะแนนสอบกลางภาคของพวกเธอทั้งห้อง ไม่ผ่านครึ่งเลย แม้แต่คนเดียว
นักเรียนบางคน นอกจากไม่ใช่อย่างที่เราคิดไปเสียทั้งหมดแล้ว
บางมุมเธองดงามกว่าเราผู้เป็นครูเสียด้วยซ้ำ..
มีหลานสาว..ที่อายุมากแล้ว..เธอมีคุณภาพ..ผมที่ดี..เห็นผมสั้น..ในวันที่ผ่านไปเห็น..เลยถาม.. "ได้..คำตอบเดียวกัน"..บริจาค..เพื่อ ให้คนไข้ที่เป็นมะเร็งได้ใช้ประโยชน์.."...
สุดทึ่ง..เพราะ หลานสาว..คนนี้..เรียนก็ไม่จบ....ทำหน้าที่..ดูแลคุณยาย.จนสิ้นอายุขัย..ตอนนี้ทำงานเลี้ยงทั้งพ่อแม่ที่แก่เฒ่ามีหลานที่ต้องช่วยดูแล เพราะมาจากน้องที่..ช่วยเหลือใครไม่ได้..ถามว่าเงินเดือน พอไหม..ไม่มีวุฒิ..ไปเอาเงินเดือนสูงกว่านั้น..สี่ปากสี่ท้อง..รับเงินเดือนขั้นต่ำ.รายวันวันละ.๑๕๐ บาท..ไม่มี สวัสดิการเพราะไม่ได้เป็นลูกจ้างประจำ..แถม..ยัง..ต้องส่งรถ..มือสอง..ที่รับซื้อ..มาจาก เจ้านาย...(๕๕๕เรื่องจริงๆไม่ใช่นิยายน้ำเน่า..อิอิ)...