"ความคิดถึง" ... (Present Perfect เพราะวันนี้...ดีที่สุดแล้ว : ฌอห์ณ จินดาโชติ)

ความคิดถึง

ความคิดถึง ใครต่อใครต่างรู้ความหมายคำคำนี้ เพราะทุกคนคิดถึงใครบางคน และใครบางคนเคยคิดถึงเรา

เพราะความคิดถึงคือภาวะหนึ่งของความเป็นมนุษย์เหมือนกับที่คุณแม่บอกกับผมว่า ถ้าคิดถึง จงคิดถึง ถ้ารู้สึก จงรู้สึก อย่าปิดกั้นอารมณ์ ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า

ถ้าอยากร้องไห้ ก็ปล่อยน้ำตาออกมา ถ้าดีใจ ก็แสดงออกและกระโดดโลดเต้นตามจังหวะของหัวใจ เมื่อไหร่ที่คิดถึง แล้ว อยากจะบอกใครสักคนให้รับรู้ จงอย่าอายที่จะพูดออกมา

การที่เราคิดถึงใครสักคน เป็นเพราะเขามีคุณค่ากับเราจนต้องคิดถึงเขา

ลองนึกดูถ้าวันหนึ่งได้ยินคนบอกว่าคิดถึงวันนั้นเราคงจะรู้สึกดีไม่ใช่น้อย

แม่บอกว่า สิ่งเหล่านี้คือความเป็นมนุษย์ การพยายามปิดกั้นอารมณ์เพื่อจะไม่ยิ้ม ไม่ร้องไห้ ไม่ซาบซึ้ง กับสิ่งใดเลย คงทำให้ความเป็นมนุษย์ของเราน้อยลง

โดยส่วนตัว ผมเป็นคนไม่กั๊กความรู้สึก เวลาคิดถึงใคร หากมีโอกาสผมจะบอกคนคนนั้น เพราะเชื่อว่าความคิดถึงไม่ทำร้ายใคร

บางทีคนบางคนอาจะไม่เคยได้รับความคิดถึงจากใครและบางครั้งเราอาจได้รับสิทธิ์นั้นเพียงคนเดียวที่จะคิดถึงเขา

สำหรับผม ความหลังมักสวยงามเสมอ เพราะทุกครั้งที่คิดถึงใครบางคน ภาพความหลังของคนคนนั้นมักจะมีแต่สิ่งดี ๆ ที่ทำให้ผมยิ้มได้

แม้กระทั่งเรื่องเศร้าที่สุด ผมก็ยังจดจำและยังคงคิดถึง ส่วนสาเหตุที่ผมยังจดจำมันได้ อาจเพราะความหลังครั้งนั้นมีส่วนสำคัญในชีวิต และเมื่อมองย้อนกลับไป เรื่องเศร้าในวันนั้นกลับให้คุณค่ากับชีวิต

ทำให้ผมเป็นผมในวันนี้

ผมมักนึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ และคนบางคนเวลานั่งอยู่บ้านตอนกลางคืน หรือตอนขับรถ เพราะเป็นช่วงเวลาที่ผมได้อยู่กับตัวเอง ทำให้มีเวลาแวะเข้าไปเปิดลิ้นชักความทรงจำ แล้วเรื่องราวครั้งเก่าก็หล่นลงมาให้ผมได้คิดถึง

ว่ากาลครั้งหนึ่งเราเคยใช้เวลาร่วมกับใคร เกิดอะไรขึ้นบ้างในชีวิต แม้เรื่องเก่า ๆ จะทั้งสุขและเศร้า

แต่ผมก็ยังคิดถึงกาลครั้งหนึ่ง ครั้งนั้นเสมอ

...................................................................................................

ชอบคำสอนของคุณแม่คุณฌอห์ณน่าดู

ถ้าคิดถึง จงคิดถึง
ถ้ารู้สึก จงรู้สึก
สิ่งเหล่านี้ คือ สิ่งที่แสดงความเป็นมนุษย์ของเรา

ลองอ่านดูนะครับ

บุญรักษา ทุกท่าน ;)...

...................................................................................................

ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...

ฌอห์ณ จินดาโชติ. Present Perfect เพราะวันนี้...ดีที่สุดแล้ว. พิมพ์ครั้งที่ ๑๗.
กรุงเทพฯ : อะบุ๊ก, ๒๕๕๗.