ครูต้นแบบในดวงใจ

ครูต้นแบบในดวงใจ

“ ครู ” คำนี้นี้เชื่อว่าทุกคนต้องมีครู

ครูคนแรกครูในบ้าน คือ คุณพ่อและคุณแม่ ผู้ที่คอยสอนเรามาตั้งแต่เกิดสอนให้เราพูด สอนให้เราคว่ำ สอนให้เราคลาน สอนให้เรานั่ง สอนให้เราเดิน สอนให้เราวิ่ง สอนให้เรารู้จักยิ้ม สอนให้เราหัวเราะ สอนให้เราหยุดร้องไห้ สอนให้เรากิน เราให้เราใช้ชีวิตเพื่อที่จะก้าวไปสู่โลกกว้างที่รอเราอยู่
หากเราจะนึกถึงใครคนหนึ่งที่นอกจากคุณพ่อ และคุณแม่ของเรา ใครคนหนึ่งที่เขาคอยดูแลเราคอยอบรม และมอบวิชาความรู้ให้กับเรา ใครคนหนึ่งที่ยอมเหนื่อยเพื่อเรา โดยที่เขาไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนใด ๆ ใครคนนั้นคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ครูที่โรงเรียน โลกใบใหม่ที่เราต้องได้เรียนรู้

โรงเรียน โลกใบใหม่ที่มีผู้คนมากมายหลากหลาย คุณลุงยามที่คอยรักษาความปลอดภัยหน้าประตูที่ทักทายด้วยรอยยิ้ม ทุกเช้า คุณป้าแม่บ้านที่คอยทำความสะอาดให้โรงเรียนสะอาดและสวยงาม คุณลุงภารโรงที่บางครั้งก็เป็นราชรถที่คอยรับส่งนักเรียนหากครอบครัวไหนที่คุณพ่อคุณแม่ไม่สะดวกมารับส่ง มีฝ่ายต่างๆที่คอยดูแลโรงเรียนฝ่ายที่ไม่มีใครอยากเข้าไปนั่งใกล้ๆๆที่สุดก็คงจะเป็นฝ่ายปกครองที่ไว้ต้อนรับนักเรียนตัวแสบทั้งหลาย มีรองผู้บริหารหรือผู้อำนวยการโรงเรียนที่สุดแสนจะใจจะดีที่บางครั้งก็จะมาหนังสือด้วยตัวท่านเอง และบุคคลสำคัญที่ขาดไม่ได้เลยคือ ครูประจำชั้นที่เป็นที่รักของนักเรียนอย่างข้าพเจ้า

หลายคนได้ให้คำนิยามมากมายที่เกี่ยวกับคำว่า ครู บางคนเปรียบครูเป็นเหมือนแสงเทียนที่คอยส่องแสงสว่างไปยังเส้นทางที่ดี บางคนอาจจะเปรียบครูเป็นเหมือนเรือลำหนึ่ง ที่จะนำพาเราไปสู่จุดหมายปลายทางข้างหน้า ด้วยความเห็นที่แตกต่างกัน แต่ละคนย่อมที่จะมีความต้องการครูในรูปแบบที่แตกต่าง แต่ละคนย่อมที่จะต้องการครูในรูปแบบที่แตกต่างกันไป ข้าพเจ้าเองก็มีความคิด และความคาดหวังที่อยากจะศึกษากับครูในอุดมคติของข้าพเจ้าเช่นเดียวกัน ซึ่งครูในอุดมคติของข้าพเจ้าจะต้องเป็นครูที่มีจิตวิญญาณของความเป็นครูอยู่ภายในจิตใจเสมอ ต้องพยายามเรียนรู้ และคำนึงถึงความแตกต่างของความสามารถของนักเรียนแต่ละคน เปิดโอกาส ให้นักเรียน นักศึกษาได้มีโอกาสแสดงความคิดเห็น และรับฟังความคิดเห็นเหล่านั้นมาปรับปรุงแก้ไขในการสอนของตนเอง มีกลวิธีในการสอนหลากหลาย มีเมตตากรุณาต่อลูกศิษย์ ไม่ลำเอียง ที่สำคัญต้องเป็นคนดี ทั้งกาย วาจา และใจเพราะสิ่งนี้จะเป็นหัวใจสำคัญให้แสงเทียน หรือเรือลำนี้สามารถนำพา และช่วยขัดเกลา นักเรียน นักศึกษา ไปสู่จุดหมายปลายทาง และพบกับความสำเร็จของชีวิตพร้อมที่จะเป็นบุคลากรที่ดีของชาติต่อไป

แม้ว่าครูในอุดมคติของข้าพเจ้าจะมีคุณสมบัติมากมาย แต่ข้างในลึก ๆ แล้วข้าพเจ้าก็หวังเพียงว่าครูทุกคนคงจะเป็นครูที่พร้อมที่จะมอบวิชาความรู้ให้กับตัวข้าพเจ้าและนักเรียน นักศึกษา อย่างเต็มใจ สร้างความประทับใจให้กับนักเรียน นักศึกษาได้ มิใช่ทำให้ข้าพเจ้า และนักเรียน นักศึกษา มองครูเป็นแค่เพียงเรือจ้างลำหนึ่งหรือเป็นแค่เปลวเทียนข้างทางที่ทำหน้าที่พาเราข้ามไปสู่จุดหมายแล้วก็ลาจากกันไป โดยไม่มีอะไรเป็นสิ่งที่น่าจดจำ และประทับใจติดตัวไปเลย เมื่อข้าพเจ้าต้องเดินจากครูไป ข้าพเจ้ารักครูทุกคน กว่าข้าพเจ้าจะยืนหยัดได้จนถึงทุกวันนี้ ครูเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เป็นข้าพเจ้าในวันนี้

ยิ่งปัจจุบัน ข้าพเจ้ากำลังเป็นนักศึกษาครูได้มีโอกาสเข้าไปสังเกตการเรียนการสอนของแต่โรงเรียนได้เห็นเด็กๆได้เห็นคุณครูในแต่ละที่เห็นทั้งข้อดีและข้อเสียยิ่งทำให้ข้าพเจ้ารู้เลยว่าการที่จะสอนให้เด็กนั้นเก่งเพียงอย่างได้จะต้องให้เขาเป็นคนดีด้วย เพราะถ้าหากอนาคตของชาติมีแต่คนเก่งแต่ไร้ซึ่งคนดี ไม่มีคุณธรรมนำชีวิต สังคมไทยประเทศชาติคงน่าเป็นห่วงอย่างแน่นอน ดังนั้น ข้าพเจ้าจะขอเป็นครูที่ดีมีคุณธรรมนำชีวิตจะสอนเด็กให้เป็นคนเก่งและดีเพื่ออนาคตของชาติไทยให้มีความเจริญและความสุข