วันที่ 8 ห้อง ป.6/2 (16 พฤศจิกายน 2559)

ในเทอมนี้ ฉันได้รับมอบหมายให้สอนในระดับชั้น ป.1 จำนวน 4 ห้อง ระดับชั้น ป.4 จำนวน 3 ห้อง และห้อง ป.6 จำนวน 1 ห้อง

สำหรับในการสอนนักเรียน ชั้น ป.1 ฉันไม่เคยสอนมาก่อน แต่ในตอนนี้ฉันกำลังเริ่มปรับตัวกับการสอนเด็ก ๆ ป.1 ได้บ้างแล้ว

เด็กชั้น ป.4 ฉันก็เคยสอนผ่านมาแล้วในเทอมที่แล้ว การเรียนการสอนในชั้นนี้จึงไม่ค่อยมีปัญหา

แต่ที่ค่อนข้างจะมีปัญหาสำหรับฉัน คือ การสอนในห้องเรียน ชั้น ป.6/2

เพราะเด็กในห้อง ป.6/2 เป็นเด็กที่ไม่ค่อยอยู่นิ่ง และตั้งแต่เริ่มสอนมา ฉันไม่เคยได้สอนเด็ก ๆ ครบจำนวนคนเลย

เนื่องจากเด็กส่วนใหญ่เป็นนักกีฬา "วิ่ง 31 ขา" ต้องลงไปทำการฝึกซ้อมทุกวันตั้งแต่คาบกิจกรรมลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้

ซึ่งบังเอิญว่าฉันได้สอนในรายวิชาประวัติศาสตร์ ในคาบลดเวลาเรียนฯ ของเด็กชั้น ป.6 พอดี ><

ฉันเคยได้เข้ามาทำความรู้จักกับเด็กในห้องเรียนชั้น ป.6/2 มาก่อนเริ่มเรียน

เด็กห้องนี้มีจำนวนทั้งหมด 32 คน

แต่ในคาบเรียนนี้ มีนักเรียนเข้าเรียนจำนวน 10 กว่าคนและแต่ละคนทำหน้าซังกะตายมาก

มีนักเรียนหญิงเหลืออยู่ 5 คน นอกจากนั้นก็เป็นนักเรียนชายทั้งหมด

ซึ่งแม้จะมีจำนวนน้อยนิด แต่ฤทธิ์ไม่น้อยเลย

เพราะแต่ละคน นอกจากจะไม่ฟังแล้ว ยังก่อกวนเพื่อนในห้องเรียนด้วย

และเด็กห้องนี้ก็มีอาการเหมือนเด็ก ป.1/1 อยู่หนึ่งอย่าง นั่นก็คือ "ชอบลุกจากที่ ไม่อยู่นิ่ง"

ไม่ว่าจะตักเตือน ไม่ว่าจะใช้วิธีการใด เด็กห้องนี้ก็ไม่ตั้งใจเรียน

จะหันหน้าไปหาครูประจำชั้นของเขา เขาก็บอกว่า "ไม่ใช่คาบเรียนของเขา"

ฉันจึงต้องอดทนและมองหามาตรการจัดการเด็กแสบต่อไป...

คาบเรียนนี้เป็นคาบเรียนแรกที่ฉันได้มีโอกาสสอนพวกเขา

คาบเรียนแรกก็ไม่ประทับใจแล้ว...เพราะเด็กหายไปครึ่งห้อง

เด็กที่เหลือก็ออกฤทธิ์มากเหลือเกิน ฉันยอมรับว่ารู้สึกผิดหวังที่คาบเรียนแรกเป็นแบบนี้

ตอนแรกฉันจึงตั้งใจจะไม่สอนแล้ว เพราะเด็กเหลือจำนวนไม่กี่คน และเลยเวลาสอนมามากแล้ว

ฉันคิดว่า คงเกิดการประสานงานที่ผิดพลาดระหว่างฝ่ายวิชาการและครูระดับชั้น ป.6 เกี่ยวกับคาบเรียนลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้

เพราะฝ่ายวิชาการบอกว่า ได้ยุบคาบกิจกรรมลดเวลาเรียน ฯ เป็นคาบประวัติศาสตร์ไปแล้ว

แต่ดูเหมือนทั้งครูและนักเรียน ชั้น ป.6 จะไม่รู้เรื่องอะไรเลย

คาบเรียนนี้ เด็กจึงหายไปครึ่งห้อง และครูประจำชั้นก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย...

แต่มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งบอกฉันว่า "ครูสอนเถอะ หนูอยากเรียนคะ"

ฉันจึงเปลี่ยนความคิดที่จะสอนเด็กต่อไป สอนไปแม้จะเหลือเด็กอยู่ไม่ถึงยี่สิบคนก็ตาม

การสอนในช่วงแรกเป็นการบรรยายเกี่ยวกับสมัยรัตนโกสินทร์

เด็กที่กวนก็กวน วุ่นวายไปทั้งห้อง

เด็กที่หลับก็หลับไปทั้งอย่างนั้น

เด็กที่ตั้งใจเรียน ก็ตั้งใจฟังมาก

เด็กกลุ่มนี้นั่นเองที่ทำให้ฉันมีกำลังใจในการสอนต่อ ^^

หัวโจกของห้องเรียนนี้ คือ "เด็กชายเดชาธร รู้รอบ"

ฉันจำชื่อเด็กคนนี้ได้ตั้งแต่คาบแรก เพราะออกฤทธิ์ตั้งแต่คาบแรกเลย

เขาจะชอบกวนเพื่อนในขณะเรียน ชอบย้ายที่นั่งอยู่บ่อย ๆ และออกจะกวนประสาทฉัน เช่น การพูดล้อเลียน การทำท่าทางที่ไม่เหมาะสม ฯลฯ

หลังจากบรรยายเสร็จ ฉันก็ให้เด็กได้เล่นเกมกะหล่ำ กิจกรรมที่ฉันมักได้ทำบ่อย ๆ สมัยเรียน

ฉันคิดว่าเกมนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไร ก็เฉย ๆ ไม่มอะไรแปลกใหม่

แต่เด็ก ชั้น ป.6/2 กลับชื่นชอบเกมนี้มาก และสนุกมากกับการได้เล่นเกมนี้

แม้แต่นายเดชาธรก็ยังสนุกกับเกมนี้ และอยากเป็นคนตอบคำถามทุกข้อ

เพราะติดใจที่ได้ลูกอมเป็นของรางวัล ^^

ไม่น่าเชื่อว่าเด็กโตขนาดนี้จะยังชอบเล่นเหมือนเด็ก ๆ

กิจกรรมการเรียนการสอนในคาบเรียนต่อไป ฉันคงต้องหาเกมใหม่ ๆ มาให้พวกเขาเล่นอีก

ขอบคุณที่ยังเหลือความรู้สึกดี ๆ ให้ครูในคาบนี้นะ เด็ก ๆ

แต่ฉันก็ยังไม่สบายใจเท่าไหร่ เพราะเด็กไม่ยอมส่งงานเลย

นักเรียนมีจำนวนทั้งหมด 32 คน เรียนในห้องประมาณ 10 กว่าคน และส่งงานแค่ 1 คน

ฉันคงต้องหามาตรการใหม่มาจัดการกับเด็กห้องนี้

ฉันคิดว่า เด็กโตคงไม่ต้องการใช้สมุดสะสมสติ๊กเกอร์ แต่สำหรับเด็กห้องนี้คงไม่แน่

เดี๋ยวคาบเรียนหน้า คงต้องเอาสมุดสติ๊กเกอร์มาลองใช้ดู

ภาพของเด็กชายเดชาธร รู้รอบ

ภาพบรรยากาศการเรียนการสอนห้องเรียนชั้น ป.6/2 ก่อนเล่นเกมกะหล่ำ

ภาพบรรยากาศการเรียนการสอนห้องเรียนชั้น ป.6/2 ขณะเล่นเกมกะหล่ำ

การเรียนการสอนในชั้น ป.1 และ ป.4 ที่ผ่านมา ไม่เคยทำให้ฉันติดหนักมากเท่าชั้น ป.6/2 นี้เลย...

...จะทำยังไงให้พวกเขาสนใจเรียน

...จะทำยังไงให้พวกเขาเลิกก่อกวนชั้นเรียน

...จะทำยังไงให้พวกเขาส่งงาน

มันเป็นสิ่งที่กำลังท้าทายมาก...สำหรับฉันในตอนนี้