ในช่วงเวลาห่างกันไม่ถึงเดือน ผมไปเห็นการใช้พื้นที่ริมแม่น้ำและริมทะเลที่มีการใช้งานต่างกัน แบบต่างขั้ว คือที่ริมแม่น้ำ Susquehanna ที่เมืองแฮริสเบิร์ก รัฐเพนซิลเวเนีย กับที่ชายฝั่งมหาสมุทรอินเดีย ที่นครโคลัมโบ ศรีลังกา
ที่แฮริสเบิร์กคงจะออกแบบผังเมืองตั้งแต่เริ่มตั้งเมืองเมื่อกว่าสามร้อยปีมาแล้ว ให้พื้นที่สองฝั่งแม่น้ำเป็นพื้นที่สีเขียว เป็นคล้ายสวนสาธารณะ ที่สาวน้อยกับผมไปเดินเล่นเมื่อวันที่ ๑๐ และ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๙ ดังเล่าไว้ในบันทึกที่ลงบล็อกเมื่อวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
ห่างมาสามร้อยปี ไกลออกไปเกือบ ๑๕,๐๐๐ กิโลเมตร ที่ชายหาดกรุงโคลัมโบ เขากำลังก่อสร้าง สิ่งก่อสร้างใหญ่โตที่ชายหาดหลังโรงแรม Kingsbury ที่ผมไปพักได้ข่าวว่าเป็นศูนย์การค้าและสถานบันเทิง เป็นการใช้พื้นที่ธรรมชาติที่ผมคิดว่าควรสงวนไว้ให้เป็นธรรมชาติให้คนทั่วไปได้ใช้พักผ่อนหย่อนใจ
ผมคิดว่า ห่างสามร้อยปี หมื่นห้าพันกิโลเมตร ยังไม่ห่างเท่ากับกระบวนทัศน์เกี่ยวกับพื้นที่สาธารณะ
วิจารณ์ พานิช
๓๑ ต.ค. ๕๙
1 ชายหาดโคลัมโบ ส่วนที่เห็นไกลลิบคือส่วนกำลังก่อมีการสร้าง
2 ถ่ายจากหน้าต่างโรงแรมเห็นส่วนหนึ่งของการก่อสร้าง
3 ชายฝั่งแม่น้ำของเมืองแฮริสเบิร์ก
ไม่มีความเห็น