เนื้อเพลงนี้ ได้แรงบันดาลใจจากบันทึกนี้
อยากมีสุขแต่ลุกขึ้นหยิบไม่ไหว เพราะว่าหัวใจไม่เคยลิ้มรสความสุขสักที เขาว่าสุขมันสุกหรือสุขอันใดหนอนี่ ไขว่คว้าเอื้อมแต่ละทีไม่เคยมีเลยหนอสุข นึกว่าสุขคลุกเคล้าเข้าในชีวิต สุขแล้วตะหงิดไม่นานก็หน่ายคลายไปเร็วรี่ เหนื่อยแล้วหนอไขว่คว้าสุขแต่ละที วิ่งหาความสุขเต็มปรี่สุดท้ายหายใจเหนื่อยอ่อน สุขหนอ...เขาว่าความสุขดีนัก ทุกคนทึกทักฟูมฟักหาสุขกันว่อน รถรางบ้านช่องห้องหอเกียรติยศกระฉ่อน สุขแท้แต่ทำไมร้อนไม่พอกับสุขสักที
อยากมีสุขคงลุกขึ้นหยิบไม่ไหว ในเมื่อร่างกายร้างไร้วิญญาณแล้วนี่ ห้องหอน้อยๆเพียงร่างหนึ่งเดียวที่มี ได้สุขกันอย่างเต็มที่สงบใจอยู่ในห้องน้อย
ไม่มีความเห็น