บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าตนเอง (58) : เยียวยาชีวิต



ส่วนหนึ่งจากหนังสือความรักความคิดถึงที่ผมเขียนขึ้นเมือหลายปีก่อน
ความรักที่ไม่ได้จำกัดด้วยนิยามแค่ความรักของคู่รัก
แต่คนส่วนใหญ่ที่อ่านก็มองในมุมนั้นเสมอ
ซึ่งก็ไม่แปลกและผิดอันใดทีจะคิดเช่นนั้น
...

ชีวิตเป็นเช่นนี้เสมอกระมั้ง
มีเดินหน้า หกล้ม หยุดชะงัก หรือกระทั่งเดินถอยหลัง
เฉกเช่นกับมีชนะ มีพ่ายพัง มีผลิดพลั้ง และมีอภัย
มีร้องไห้ มียิ้มร่า
...

โลกและชีวิตเป็นเช่นนี้เสมอ
...
มหาสารคาม
20/11/2559



หมายเลขบันทึก: 618862เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2016 11:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2016 11:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สังเกตดูแล้ว อ.วัส

Wasawat Deemarn

จะมาทิ้งรอยไว้ชัดๆ ก้แต่เรื่องที่ผมเขียนเกี่ยวกับหนังสือ และอารมณ์ประมาณนี้เลยนะ 5555

สงสัยเรี่ยวแรงหดหาย ไม่มีแรงอ่านเรื่องเล่ากึ่งสั้น กึ่งยาวยืดแล้ว 55555

แบบว่า แซว นะครับ

-เยียวยาบาดแผลของหัวใจ...

-ขอบคุณครับ


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท