วันที่ 11 แจกโบว์ (18 พฤศจิกายน 2559)

ในความโศกเศร้ากรณีการเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชรัชกาลที่ 9 เราได้เห็นหลากหลายน้ำใจของคนไทยที่ออกมาพร้อมใจกันช่วยเหลือ ดูแลกันและกัน มีอีกหนึ่งเรื่องราวดี ๆ ที่เห็นคือการแจกริบบิ้นดำหรือโบว์ดำ ฉันเองก็มีความตั้งใจจะทำโบว์ดำแจกนักเรียน เริ่มแรกคือการไปซื้อริบบิ้นและเข็มกลัด จากนั้นก็วางแผนว่าจะทำออกมาในรูปแบบใดเพราะตอนแรกเห็นครูพี่เลี้ยงทำแจกนักเรียนแล้วมันหลุด เนื่องจากใช้วิธีการมัดและโบว์มันลื่น นักเรียนบางคนก็ทำหาย ฉันก็ลองทำโบว์โดยใช้ริบบิ้นขนาดความกว้าง 2 เซนติเมตร ทำชั้นเดียวและใช้ด้ายมัด จากนั้นนำเข็มกลัดมามัดติดกับโบว์เพื่อไม่ให้มันหลุด ใช้ไฟลนปลายริบบิ้นเพื่อป้องกันมันหลุดอีก คิดอย่างเดียวว่าทำยังไงก็ได้ให้มันไม่หลุด อยู่ทนและอยู่ติดตัวนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ได้นาน ๆ ไม่ใช่ทำเพื่อให้เสร็จแต่ใช้งานได้ไม่นาน การจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งต้องทำด้วยความตั้งใจจริง ๆ และต้องทำให้ออกมาดีที่สุด แรก ๆ อาจใช้เวลาทำนานแต่พอได้สัก 5 อันก็เริ่มคล่องขึ้น

อุปกรณ์ในการทำโบว์แจกนักเรียน

โบว์ชิ้นแรกที่ทำเสร็จ อาจไม่สวยแต่ทำด้วยใจ

ความตั้งใจแรกคือจะทำโบว์แจกนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/2 จำนวน 36 คน เมื่อทำเสร็จก็ทำการแจกโดยแจกหลังจากที่ทำกิจกรรมการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษเสร็จ นักเรียนก็เข้าแถวแล้วฉันก็ทำการติดโบว์ดำที่แขนซ้าย มันรู้สึกดีนะ รู้สึกดีที่ได้เป็นผู้ให้ รู้สึกดีที่ได้เห็นรอยยิ้มของกันและกัน วันนี้ทำโบว์แจกสำเร็จไป 1 ห้อง ต่อไปเป็นห้อง ป.1/1 รอติดตามตอนต่อไป

แจกโบว์ให้กับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/2