วันที่ 4 ธ สถิตดวงใจไทยนิรันดร์ (31 ตุลาคม 2559)

วันนี้เป็นวันที่ฉันตื่นเต้นและตื่นเช้ามากที่สุด เพราะวันนี้ทางโรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่รวมทั้งโรงเรียนที่อยู่ใกล้เคียงและบุคลากรทางการศึกษาของจังหวัดเชียงใหม่ทุกท่านได้มาร่วมงานถวายอาลัยแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหิตลาธิเบศรรามาธิบดีจักรีนฤบดินทรสยามินทราธิราชบรมนาถบพิตร

โดยวันนี้ฉันได้เดินทางมาถึงยังที่โรงเรียนก่อนเวลา 7 โมง จากนั้นก็รีบทานข้าวเช้าให้เรียบร้อย และก็ได้นั่งรถของทางโรงเรียนไปยังอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ ขณะที่ไปถึงยังที่นั่นก็มีทั้งนักเรียนและบุคลากรทางการศึกษาเต็มไปหมด โดยของทางโรงเรียนเราได้ให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ไปเป็นตัวแทนของโรงเรียน

แต่ละโรงเรียนก็พากันจัดนักเรียนให้อยู่เป็นแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยเพื่ออีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะได้ร่วมกันแปลอักษร

บรรยากาศก่อนที่จะเริ่มถวายอาลัย

และแล้วก็ได้เวลาที่พวกเราทุกคนจะได้ร่วมกันแปลอักษรและถวายความอาลัย โดยให้นักเรียนของโรงเรียนยุพราชเป็นหลักในการแปลอักษรในครั้งนี้ ให้อยู่เป็นตัว ภปร. จากนั้นก็ตามด้วยบุคลากรทางการศึกษาที่ใสวมเสื้อสีดำไปอยู่ล้อมรอบให้เป็นรูปหัวใจ และสุดท้ายให้นักเรียนและบุคลากรที่เหลือที่สวมเสื้อสีขาวไปยืนอยู่ล้อมรอบหัวใจสีดำอีก 2 ชั้น คณะนักเรียนโรงเรียนต่างๆที่เหลือไปยืนอยู่ตรงถนน แล้วเข้าแถวแปลอักษรเป็นคำว่า "ครูเชียงใหม่รักพ่อ" จากนั้นพวกเราทุกคนร้องเพลงให้พ่อด้วยความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้

ภาพถ่ายการแปลอักษรที่พวกเราทุกคนร่วมกันทำในวันนี้ ซึ่งเป็นภาพที่ได้จากการถ่ายจากโดรน

รู้สึกภาคภูมิใจที่ได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการแปลอักษรและถวายอาลัยในครั้งนี้

ข้าพระพุทธเจ้าสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้

ข้าพระพุทธเจ้าจะเป็นพลเมืองที่ดีของประเทศชาติและจะช่วยพัฒนาประเทศของเรานี้ให้ก้าวหน้า

ข้าพระพุทธเจ้าในฐานะที่เป็นนักศึกษาครู จะทำเดินตามรอยพระราชดำรัสของพระองค์ท่านที่ท่านทรงอยากจะเห็นมากที่สุด

"ช่วยสอนให้เด็กเป็นคนดี"

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีเป็นอันเรียบร้อย ทางโรงเรียนของเราได้นำรถมารับนักเรียนและคณะครูชั้นป.5 ของแต่ละห้องทยอยไป เพราะรถมีแค่ 3 คันแค่นั้น ส่วนฉันก็ได้ดูแลนักเรียนชั้น ป.5/4 กับฝ้าย ได้นั่งรอให้ห้องอื่นๆขึ้นรถกลับไปก่อน

เวลาที่เหลืออยู่นั้น ฉันก็ได้เดินไปยังหน้าเวที ซึ่งจะมีสมุดลงนามถวายอาลัยอยู่ ฉันจึงได้มีโอกาสเซ็นต์ลงนามถวายอาลัยในสมุดนี้ด้วย

พอเวลาล่วงเลยไปพักใหญ่แต่รถของโรงเรียนของเรายังไม่มารับพวกเราเลย

พวกเราจึงตัดสินใจเดินกลับไปยังโรงเรียนเองซะเลย

ห้อง ป.5/4 และครูพัช พี่อิ๋ว ฝ้าย และฉัน เดินทางกลับไปถึงยังโรงเรียนอย่างปลอดภัยพร้อมความเหนื่อยนิดหน่อย

แต่ก็ไม่เป็นไรกลับภูมิใจมากด้วยซ้ำที่ได้ไปร่วมงานในครั้งนี้ ฉันจะจดจำช่วงเวลาที่ดีนี้ไปตลอดชีวิต

ธ สถิตในดวงใจของพวกเราทุกคน

ธ สถิตในดวงใจไทยนิรันดร์

ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป