วันที่ 4 ต้องสู้จนกว่าจะชนะ (8 พฤศจิกายน 2559)

หลังจากที่อาทิตย์แรกได้ผ่านไป....เมื่อวานก็ตั้งสติใหม่ละเริ่มต้นใหม่ว่าจุดที่เราไม่ได้ตอนนี้มันอยู่ที่ไหน....จุดที่ขาดตอนนี้ก็คือ..ตัวเราเองนี่แหละที่ไม่มีใจรัก..จึงทำให้ทุกอย่างมันย่ำแย่ลง...>>>ดังนั้นทำใจให้รักและปรับตัวเอง สู้ๆ

วันนี้เริ่มด้วยการเตรียมการสอนมาเป็นอย่างดี สื่อพร้อม ใจพร้อม เราทำได้ สู้คร้าบบบบ!!

เริ่มต้นคาบแรกด้วยวิชาคณิตศาสตร์ห้องศิษย์รัก ชั้น ป.1/1 วันนี้เราได้เตรียมการสอนเพื่อนทบทวนนักเรียนในสิ่งที่ได้เรียนมา เป็นการทำแบบฝึกหัดมาให้นักเรียนทำ โดยเราก็อ่านโจทย์ให้นักเรียนฟังและย้ำเพื่อความเข้าใจ....แต่ตอนเราอ่านโจทย์มีนักเรียนบางคนเหมือนไม่เข้าใจสิ่งที่เรากำลังสอนหรือถามไป.....เห้ออออออ.......ทั้งคาบได้แค่อ่านโจทย์สี่ข้อวนแบบนั้นซ้ำๆ คือ ตอนนี้เราไม่รู้แล้วว่าเราควรเริ่มจากตรงไหนก่อนดีสำหรับนักเรียนที่รักของฉัน

ตอนนี้คงพูดได้แค่ให้กำลังใจตัวเอง......พรุ่งนี้เริ่มใหม่>>>จนกว่าจะชนะ.......

ต่อไปเตรียมการสอนวิชาการงานอาชีพที่ตอนแรกเราก็ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนตอนนี้พอรู้แนวทางมาบ้าง.....ก็ลองเสี่ยงๆทำ จนสุดท้ายหาจุดที่ลงตัวกับวอชาและนักเรียน>>> แต่นักเรียนที่เริ่มเรียนวิชานี้เป็นห้องแรกเป็นนักเรียนที่เรียนเก่ง...เราเลยพอมีกำลังใจว่าการวางแผนของเราถือว่ายังโอเค....ทำให้นักเรียนสนใจในการเรียนและการทำงานส่งเรา....

ความรู้สึกของวันนี้ดีกว่าอาทิตย์แรกที่ผ่านมา ตอนนี้เริ่มเข้าใจธรรมชาติและพยายามปรับตัวให้เข้าสิ่งแวดล้อมที่นี้.....กำลังพยายามทำความเข้าใจเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น...และพยายามใช้สติให้มากที่สุดในการตัดสินใจอะไรหลายๆอย่าง

วันนี้ได้เป็นครูเวรซึ่งครูเวรที่นี้ให้ครูนั่งดูนั่งเรียนขึ้นรถกลับบ้านจนหมดแล้วครูถึงจะสามารถกลับบ้านหรือหอพักได้....เรานั่งตั้งแต่ 16.00 น. และกลับประมาณ 17.00 น. เพื่อมาเปลี่ยนชุดไปเล่นบอลเล่บอลที่โรงเรียนกับนักเรียนและเพื่อนที่ฝึกสอนด้วยกัน.....มาอยู่ที่นี้ได้รู้อีกอย่างหนึ่งว่าเพื่อนไม่ทิ้งกันจริง>>>>อยากขอบคุณเพื่อนทั้งสองมากที่คอยให้คำปรึกษา ตักเตือน แนะนำ เป็นห่วงและให้กำลังใจ<<<<

สำหรับวันนี้เอาไว้แค่นี้ก่อน......ไปเล่นกีฬามาวันแรก.......ปวดทั้งตัว แต่ก็ยังต้องเตรียมการสอนต่อไป.........
เป็นภาพนักเรียนห้องเราเอง น่ารักกกกก เพื่อนเป็นคนบันทึกภาพ ขออนุญาตินะคะ เก้