วันที่ 10 เมื่อฉันโดนนักเรียนต่อย (8 พฤศจิกายน 2559)
<p “=””>ช่วงเช้าในวันนี้ได้รับหน้าที่ให้ไปเข้าร่วมการประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน โดยได้ไปแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการใช้บริการในสำนักงานบริหารศูนย์แม่ริม เนื่องจากได้มีโอกาสไปใช้สถานที่และรับบริการเมื่อตอนเรียนปี 1 - 4 ได้แสดงความคิดเห็นอยู่ 2 ประเด็นคือ จากการใช้บริการต่าง ๆ ของสำนักงาน และสิ่งทีีควรปรับปรุงหรือข้อเสนอแนะเพิ่มเติม ใช้เวลไปครึ่งวันกับการร่วมแสดงความคิดเห็น
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>กลับมาทานข้าวกลางวันที่โรงเรียน นั่งทานอยู่ เจอเด็กชายคนหนึง เป็นเด็กพิเศษ เรียนอยู่ชั้น ป.4/2 ถือจานข้าวมุ่งตรงมาที่โต๊ะพร้อมตะโกนด้วยภาษาการ์ตูนอะไรสักอย่างจำไม่ได้ เราก็ตกใจ เขาต้องการอะไรหรือเปล่า แต่ดูท่าทางจะไม่ค่อยดีนัก เพราะคราวที่แล้วเราก็โดนต่อยไป 2 ที คราวนี้เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำเดิมอีกเลยวิ่งออกจากโรงอาหารไปก่อน ทันใดนั้นเขาก็เดินตามเรามา ความซวยกำลังมาเยือน รู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัยเลย เขาต้องการอะไรจากเรา เราเป็นคุณครูของเขานะ ทำไมต้องมาต่อยเรา หรือว่าอยากเล่นกับเรา รู้สึกไม่สบายใจอย่างไรก็ไม่รู้
</p>
<p “=””>ชั่วโมงกิจกรรมสร้างสรรค์วันนี้ ให้นักเรียนพับซองจดหมายไว้ใส่จดหมาย ในกิจกรรม จดหมายถึงเธอ สืบเนื่องจากกิจกรรมที่ได้ทำในขณะเป็นนักศึกษาหอพัก ซึ่งเห็นว่าการเขียนจดหมายถึงกัน เป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์ และอยากให้เกิดกับนักเรียนชั้นนี้ เลยได้คิดกิจกรรมนี้ขึ้นมาให้นักเรียนได้ลองทำกัน จะเห็นได้ว่าทุกคนมีความสุขและมีความตั้งใจที่จะตกแต่งซองจดหมายของตนเองเพื่อให้เพื่อนๆนำจดหมายมาใส่ไว้ที่ซองจดหมายของพวกเขา
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>
</p>
<p “=””>
</p>
ใน บันทึกการฝึกสอนของนางสาวศศิภา อ่อนเขียว (ภาคเรียนที่ 2/2559)
ความเห็น (2)
หากควบคุม "เด็กพิเศษ" ไม่ได้
ก็ให้หนีห่าง ถูกแล้ว ;)...
เด็ก ๆ สร้างสรรค์ซองจดหมายกันมาก
ดีแล้ว ๆ ;)...
@Ongkuleemarn วันนี้มีบอดี้กาดคุ้มกันค่ะ