บันทึกที่ 2 เรียนรู้งาน (3 พฤศจิกายน 2559)
"วิถี....ชาวริมใต้"
เปิดตา เปิดหู เปิดใจต้อนรับสิ่งใหม่ในชีวิต
เปิดเทอมได้สองวันแล้วสินะ สำหรับวันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันสังเกตการใช้ชีวิตในโรงเรียนตั้งแต่เช้าจนถึงเลิกเรียนและพบว่าครูส่วนใหฐ่จะมาโรงเรียนช่วงเวลา 7.00-7.40 น. และจะมามากสุดช่วง 7.20-7.40 น. ซึ่งก็แล้วแต่ว่าจะมีเวรวันใด เมื่อต้องทำหน้าที่ครูเวรก็ต้องมาโรงเรียนก่อน 7.00 น. และครูเวรจะต้องไปยืนอยู่หน้าประตูโรงเรียนจนถึงเวลา 8.00 น. และในขณะเดียวกันจะมีนักเรียนแต่ละห้องเก็บกวาดขยะตามเขตงานที่แต่ห้องรับผิดชอบ ส่วนนักเรียนที่เป็นเวรประจำวันจะกวาดห้องเรียนของตนเอง เมื่อถึงเวลาเคารพธงชาติจะมีเสียงเพลงดังขึ้นเพื่อเตรียมให้นักเรียนมาเข้าแถว หลังจากนั้นก็ทำกิจกรมหน้าเสาธงตามปกติและแยกย้ายเข้าชั้นเรียน เมื่่อถึงเวลารับประทานอาหารกลางวันจะมีเวรของแต่ละห้องมาช่วยกันตักอาหารเตรียมให้ให้เพื่อน (ส่วนนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนต้นจะรับประทานอาหาที่ห้องเรียนของตนเอง เนื่องจากสถานที่ในการรับประทานอาหารมีไม่เพียงพอ) บางวันจะมีผลไม้มาให้นักเรียนได้ทานกันด้วย เมื่อนักเรียนรับประทานอาหาร สักพักครูจึงรับประทานอาหารได้ ซึ่งอาหารกลางวันของโรงเรียนนี้อร่อยมาก อร่อยทุกอย่างเลย ให้คะแนนเต็ม 10 ค่ะ เมื่อรับประทานอาหารเสร็จแล้วก็ไปพักผ่อนตามอัธยาศัยได้ และก่อนกลับบ้านนักเรียนทุกชั้นเรียนต้องมาเข้าแถวพร้อมกันที่บริเวณหน้าเสาธงก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน
หลังจากที่ทราบห้องประจำชั้นแล้วฉันจึงมายืนเข้าแถวเคารพธงชาติร่วมกับนักเรียนชั้น ป.6 มีนักเรียนหลายคนที่จำฉันได้และทักทายครูหนิง ครูหนิง ทุกครั้งเมื่อฉันเดินผ่าน นักเรียนส่วนใหญ่ที่จำได้จะเป็นนักเรียนที่ฉันเคยสอนวิชาหน้าที่พลเมือง ในปีที่แล้ว ซึ่งในขณะนั้นอยู่ชั้น ป.5/1 ตอนนี้ักเรียนบางคนก็ได้อยู่ชั้น ป.6/1 เหมือนเดิม บางคนก็ได้ย้ายไปอยู่ห้อง ป.6/2 หรือ ป.6/3 ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการประเมินผลการจัดการเรียนรู้ในปีที่แล้ว (โดยที่ทางโรงเรียนจะมีการแบ่งนักเรียนตามประสิทธิภาพและความสามารถในการเรียนรู้ ซึ่งแน่นอนว่านักเรียนแต่ละคนจะมีความสามารถในการเรียนรู้ที่แตกต่างกันไป โดยที่นักเรียนห้องทับหนึ่งและทับสองสามารถเรียนรู้ได้ค่อนช้างช้ากว่าห้องอื่น นักเรียนส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย และจะมีจำนวนนักเรียนที่น้อยกว่าห้องอื่น ห้องทับสามและทับสี่จะอยู่ในระดับปานกลางถึงระดับดี อัตราส่วนระหว่างนักเรียนหญิงและนักเรียนชายไม่ต่างกันมาก และห้องทับห้าจะเป็นนักเรียนที่เรียนดีถึงดีมากในห้องนี้ส่วนใหญ่จะเป็นนักเรียนหญิง )
นักเรียนที่เคยเรียนกับฉันได้ถามฉันว่า "ครูครับทำไมครูเพิ่งมาสอนผม ผมจะจบแล้ว" "เทอมนี้ครูจะสอนพวกผมใช่ไหม ผมอยากเรียนกับครู" คำถามเหล่านี้ ทำให้ฉันมีกำลังใจในการสอนพวกเขามากขึ้น พวกเขายังเป็นเด็กน้อยสำหรับฉันเหมือนเดิม แม้ว่าตอนนี้จะตัวโตขึ้น สูงขึ้น กันทุกคน แต่สิ่งที่ยังไม่เปลี่ยนไปก็คือ ดื้อเหมือนเดิม 555555 คงเป็นไปธรรมชาติของวัยเขาจริง ๆ
วันนี้ฉันช่วยครูพี่เลี้ยงจัดพิมพ์ข้อสอบโอเนตวิชาคณิตศาสตร์เพื่อใช้ติวนักเรียนในสัปดาห์หน้า ข้อสอบมีทั้งหมด 3 ชุด ชุดละ 15 ข้อ ฉันใช้เวลาทั้งวันในการพิมพ์ก็ยังพิมพ์ไม่เสร็จ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะข้อสอบวชาคณิตศาสตร์เป็นตัวเลขส่วนใหญ่ ซึ่งต้องใช้ความพยายามในการพิมพ์สูง ต้องตรวจสอบตัวเลขให้ดีว่าตรงกันหรือไม่ ร่วมถึงการใช้สัญลักษณ์ทางคณิตศาสตร์ต่าง ๆ ซึ่งกว่าจะได้แต่ละอันต้องใช้เวลาค้นหาพอสมควร เนื่องจากไม่ค่อยมีความเชี่ยวชาญในด้านการจัดทำข้อสอบคณิตศาสตร์และการใช้สัญลักษณ์ต่าง ๆ ซึ่งในด้านนี้ฉันยังต้องได้รับการฝึกฝนอย่างมาก
ช่วงนี้ทุกโรงเรียน ทุกห้องเรียนจะต้องจัดบอร์ดไว้อาลัยแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ซึ่งฉัน พี่แอร์(พี่เลี้ยงของนักเรียนที่เป็นเด็กพิเศษในชั้นเรียน) และนักเรียนางส่วนได้ร่วมกันจัดทำบอร์ดที่หน้าห้อง เมื่อช่วยกันทำคนละไม้คนละมือก็ใช้เวลาไม่นานในการจัดทำ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันในวันนี้ค่ะ
ใน บันทึกการฝึกสอนของนางสาวจิราภรณ์ ยาวิชัย...(ภาคเรียนที่ 2/2559)
ความเห็น (2)
ปริมาณของงานเขียนเยอะดีครับ ;)...
