ฝันถึงองค์พระทรงธรรมยังจำมั่น
ตีสี่กว่าวันนั้นฉันหลับใหล
เห็นพระองค์เดินทางย่างบาทไป
ประทับยืนอยู่ใต้ร่มไม้งาม
พระทรงตรัสถึงงานผ่านดำริ
ทรงตรองตริวิจัยทรงไถ่ถาม
ทุกโครงการพระองค์ทรงติดตาม
พยายามไม่หยุดสุดกำลัง
โทรศัพท์กังวานผ่านกระท่อม
ธ ทรงพร้อมตรัสชี้มีรับสั่ง
“โทรศัพท์รับซิ” มีเสียงดัง
ฉันได้ฟังรีบไปในทันที
เปิดประตูเข้าไปในตอนนั้น
เหมือนภาพฝันแสงไฟหลากหลายสี
พรายกระพริบระยิบตาวินาที
อยู่กับที่ยืนตรงอย่างงงงัน
ธ เสด็จเข้าไปด้านในก่อน
แล้วตรัสสอนให้ทำไปตามขั้น
ฟังรับสั่งฝังใจในวันนั้น
ตื่นจากฝันฉันเห็นเป็นความจริง
รับไปสอนทางไกลในวันหนึ่ง
เห็นภาพซึ่งเหมือนฝันนั้นอย่างยิ่ง
ไฟกระพริบวิบไวให้ระวิง
เป็นไฟวิ่งหลากสีที่จดจำ
สอนทางไกลวันนั้นถึงวันนี้
ทำหน้าที่ถวายงานผ่านฉนำ
ยี่สิบเอ็ดปีกว่าศรัทธาทำ
เพราะน้อมนำดำรัสตรัสสั่งมา
น้อมถวายเป็นพระราชกุศล
อุทิศผลมุ่งมาดปรารถนา
ส่งเสด็จองค์กษัตริย์ขัตติยา
คืนสวรรค์ชั้นฟ้ามหาพิมาน
โสภณ เปียสนิท
บันทึกถวาย 4 พย 2559
ไม่มีความเห็น