เขียนทั้งน้ำตา ถวายคำอาลัย พระราชาผู้ปกครองแผ่นดินโดยธรรม
แผ่นดินสะเทือนเดือนดับลับหาย
แสงสุริยะไม่เฉิดฉายส่องทั่วหล้า
ความมืดมิดเข้าปกคลุมทั่วพารา
เมื่อพ่อหลวงชาวประชา สิ้นประชนม์
หยดน้ำตารินหลั่งไม่ขาดสาย
หัวใจคนไทยแตกสลายทุกแห่งหน
ทั้งสายฝนมีน้ำตาเปื้อนปะปน
ฟ้ายังหม่นพื้นพสุธายังสะเทือน
ลูกขอกราบแทบเท้าฝ่าพระบาท
พระราชาผู้รักราษฎร์หาใครเหมือน
พ่อจะอยู่ในหัวใจไม่ลืมเลือน
คอยย้ำเตือนใจจำ...ให้ทำดี..
ขออัญเชิญทวยเทพไท้มาสถิต
เนรมิตปราสาททองผุดผ่องศรี
มารองรับพ่อผู้ทรงธรรม..นำชีวี..
สถิตอยู่ที่สรวงสรรค์บนชั้นฟ้า
ขอกุศลผลบุญเกื้อหนุนส่ง
กี่ภพชาติคงจากดวงจิตแห่งใจข้า
ขอเป็นข้ารองพระบาทพระภูมิพล..มหาราชา..
เกิดเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
น้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณและร่วมถวายคำไว้อาลัย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ดร.ฤทธิชัย-อาจารย์สุภัชชา แกมนาคและครอบครัว
ประพันธ์โดย....กระต่ายใต้เงาจันทร์..(อาจารย์สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์)
"ขอเป็นข้ารองพระบาทพระภูมิพล..มหาราชา.. เกิดเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป"
ความรู้สึกเช่นนั้นเลยครับ