​โรงเรียนบ้านท่ามะนาว

ณ โรงเรียนแห่งนี้ที่เมืองกาญจน์

เป็นสถานศึกษามาแต่เริ่ม

ยังเก็บเรื่องเบื้องหลังแต่ดั้งเดิม

ค่อยต่อเติมเพิ่มพันธุ์แห่งปัญญา

โรงเรียนเก่าหลังก่อนในตอนนั้น

เคยบากบั่นฝันใฝ่ได้ฟันฝ่า

ริมฝั่งแควแลมองน้ำล่องมา

หลบใต้หนามมณฑาพากันดู

ในครั้งแรกแปลกหน้าเมื่อมาถึง

เป็นวันซึ่งต้องมาหาความรู้

มาเล่าเรียนเขียนอ่านพานพบครู

เห็นมีอยู่ผู้เดียวเปล่าเปลี่ยวใจ

สอนทุกชั้นทุกวิชามาช่วยชี้

ทั้งห้องนั้นห้องนี้ที่ไกลใกล้

ทำหน้าที่ทุกอย่างระวังระไว

จากครูน้อยครูใหญ่ไปภารโรง

ย้ายโรงเรียนริมท่ามาถนน

เพิ่มคุณครูหลายคนบนที่โล่ง

มีอาคารหลายหลังทางเชื่อมโยง

ทุกชั่วโมงเปลี่ยนครูช่วยดูแล

โรงเรียนเล็กเด็กน้อยค่อยเติบใหญ่

สู่มหาวิทยาลัยในกระแส

ท่ามกลางโลกหมุนเวียนและเปลี่ยนแปร

ส่งดวงแดกลับมาท่ามะนาว

โสภณ เปียสนิท

บันทึกถึงโรงเรียนท่ามะนาว

[ขจิต ฝอยทอง]

กลับไปเยี่ยมบ้านมานะครับ

บ้านท่ามะนาวพัฒนาไปมากเลยครับ

[โสภณ เปียสนิท]

ขจิต ฝอยทอง

ครับผม ท่ามะนาวเจริญขึ้น แต่ช้าหน่อย ที่ดินตกเป็นของคนนอกหมู่บ้านไปเกือบหมดแล้วครับ