การศึกษาไทย 1

มัวแต่นั่งทำ Assignment เลยยังไม่ได้มาสรุปที่เรียนในห้อง ใจหนึ่งก็อยาก ใจหนึ่งก็กลัวงานไม่เสร็จ

แต่วันนี้ที่จะเล่าไม่ใช่เรื่องเรียนที่นี่นะครับ แต่เป็นเรื่องระบบการศึกษาไทยกับคลิปที่เป็นที่ฮือฮาสัปดาห์ก่อน (ผมก็หนึ่งในนั้น 555)

มีการพูดถึงทั้งวิเคราะห์ วิจารณ์ไปต่างๆนานา น่าสนใจดี

ทำให้ผมฉุกคิดว่า ระบบเรามันแย่มากเลยรึ หรือมันเกิดอะไรขึ้น หรือระบบต่างประเทศมันดีมากๆ แต่คิดย้อนไปกับมุมมองและประสบการณ์ในวงการการศึกษาอันน้อยนิดของผม ผมคิดว่าเราขาดการ Reflection และการ Feedback แบบ feed forward จริงๆ

ผมขอยกตัวอย่างเรื่อง ชุดนักเรียน หรือ ที่เราเรียกว่า Uni-form ที่ใครๆคิดว่า ไม่ต้องใส่ก็ได้ ผมกลับคิดว่าแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน ทำไมหรือครับ

ผมว่าผมมองเห็นกุศโลบายภายใต้การมีชุดนักเรียนแบบเดียวกันทั้งโรงเรียน ผมมองว่า โดยแนวคิดแต่เดิมลึกๆมันทำให้การศึกษาเข้าถึงได้สำหรับคนทุกกลุ่ม การใส่เสื้อผ้าแบบเดียวกัน ก็เหมือนการทำ Ice breaking ไปในตัว ทุกคนเท่ากันหมด มีสิทธิ์ในการได้รับการศึกษาเท่ากัน คุณครูก็จะไม่เลือกที่จะสอนหรือไม่สอนใคร ทำให้เด็กได้รับการศึกษาเท่ากันหมด (แต่ก็เป็นเพียงมุมที่พยายามมองนะครับ)

ส่วนเรื่องอื่นๆ ทั้งจะให้ปลาไปปีนต้นไม้ หรือนกมาว่ายน้ำ ผมคิดว่าแต่ละอย่างล้วนต้องการทักษะพื้นฐานในการดำรงชีวิตในแต่ละสังคม การให้ความรู้พื้นฐานแบบที่เราเดินมา ก็ดีอยู่แล้ว แต่ควรจะต้องมีการทำการทบทวนหลังบทเรียน ให้เค้าเห็นความสำคัญและการนำไปใช้ว่าจะเอาไปต่อยอดกับทางที่เราถนัดได้อย่างไร มากกว่าบังคับ โดยไม่บอกว่าจะเอาไปใช้อย่างไร (หรือคนบังคับก็บังคบตามๆกันมาก็ไม่รู้นะครับ)

มีอีกหลายเรื่องที่อยากชวนคิดครับ