Gotoknow

ช่วงหลังๆ มานี้ รู้สึกว่า สนามแห่งการแสดงความคิดเห็น ทัศนะ กิจกรรม ของสมาชิกโกทูโนว์มีสมาชิกใหม่ๆ มากขึ้น และที่รู้สึกว่า เนื้อหาในบทบันทึกของสมาชิกใหม่ๆ ขาดรากฐานความคิดสร้างสรรค์ สาระ ข้อคิดใหม่ๆ ที่ลุ่มลึก เหมือนไม่ได้เน้นสื่อถึงสมาชิกคนอื่นด้านปัญญาที่คมคายนัก จึงรู้สึกว่า การสื่อสารขาดรากเหง้าความคิด ขาดมุมมองที่เสนอแง่คิดไป กลับเน้นไปที่งานกิจกรรม หรืออัตกรรมส่วนตัว เหมือนที่สังคมไอจีและเฟสบุ๊กเล่นกัน บางเรื่อง บางเนื้อหาก็ไม่ชวนให้น่าอ่าน บางคนก็เน้นเสนอแต่ตนเองไป

การใช้สื่อของคนสมัยใหม่มีเป้าหมายเพียงเพื่อบำบัดความอยากของตนเอง หรือเพียงเพื่อเสนอกิจกรรมที่ตนเองคิดว่า "ใหม่หรือแปลก" เท่านั้นหรือ เมื่อเราสื่อสารมากขึ้นเราก็ไม่ใส่ใจในเนื้อหาเท่าที่ควร จึงสื่อแบบฉาบฉวย อะไรก็ได้ เพื่อให้ตัวเองอยู่หน้าคอมพ์ เท่านั้น โดยเฉพาะเด็กยุคใหม่หรือวัยที่เริ่มทำงาน คิดว่า กิจกรรมเหล่านั้น เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับตน แต่เมื่อเขาเขียนลงสื่อตรงนี้ มันไม่ใช่เป็นเรื่องส่วนตัวเลย

ยอมรับว่า เมื่อเปิดหน้าแรกขึ้นมา มีแต่เรื่องไม่น่าอ่านเลย อีกการตั้งหัวข้อเรื่องบันทึกก็ไม่รอบคอบ ไม่ชวนให้อ่าน หรือกระตุ้นให้น่าอ่าน จึงรู้สึกไม่อยากคลิกอ่านเลย บางเรื่องพอคลิกเข้าไปไม่มีเนื้อหาใดๆ บางคนก็สื่อเหมือนระบายความรู้สึกอึดอัดหรือปลดปล่อยอารมณ์ออกมา ให้คนอื่นอ่าน เรื่องอย่างนี้ พื้นที่สาธารณะเราไม่ควรสื่อเอาเนื้อหาตัวเองเป็นเกณฑ์หรือบ่อยๆ จนมากเกินไป เพราะพื้นที่อื่นๆ มีเสนอให้อยู่แล้วเช่น ไอจี เอฟบี ไลน์ ฯ

เหตุผลที่ผู้เขียนแสดงเช่นนี้คือ อยากให้วัยทำงานหรือวัยสูงอายุแสดงความคิดเห็นในประเด็นต่างๆ ที่ลุ่มลึก กว้าง ชัด วิเคราะห์ สังเคราะห์ หรือเสนอหลักการใหม่ๆ ต่อปรากฏการณ์ต่างๆ ในสังคม เพื่อให้เห็นมุมมองใหม่ๆ เห็นจุดอ่อน จุดแข็ง หรือเสนอคำตอบต่อโจทย์ในสังคมปัจจุบันให้แก่สังคมบ้าง มิใช่หวังเอาสนุกหรือระบายอีท่าเดียว

ทำอย่างไรจะทำให้พื้นที่นี้เป็นแหล่งวิทยาการ เป็นวิทยาทานแก่กันและกัน หรือเป็นกัลยาณมิตรให้แก่กัน หรือไม่ก็เป็นการแสวงหาแนวร่วมในการแก้ปัญหาสังคม เชื่อว่าม.สงขานครินทร์ คงมีเป้าหมายเพื่อประชาชนได้แสดงความคิดเห็น มิใช่แสดงน้ำเน่าให้คนอื่นอ่าน ควรจะเป็นเรื่องที่มีแก่นสาร ข้อคิด ข้อเตือนใจ หรือข้อเสนอแนะให้เกิดมุมมองต่างๆ ได้

ผู้เขียนยอมรับว่า ช่วงใหม่ๆ เข้ามามีนักคิด นักเขียนที่มีประสบการณ์มากมาย ที่ได้เสนอความคิด วิพากษ์ วิจารณ์สังคมไทย สังคมเทศ โลก หรือเสนอทฤษฎีใหม่ๆ ให้สมาชิกได้อ่าน ได้คิดเสมอ ผู้เขียนเองก็เกิดไอเดียต่างๆ มากมาย เพราะเหล่าสมาชิกที่นี่ครับ เชื่อว่า เวทีนี้คือ เวทีสาธารณะสำหรับฝึกฝนการเขียนบันทึก การฝึกสร้างไอเดีย และได้รับมุมมองต่างๆ จากหลายสาขาอาชีพด้วย

แม้บทเริ่มตรงนี้จะแย้งกับเจตนาของตนเองก็ตาม แต่ก็เป็นข้อเสนอหนึ่งเท่านั้น ที่อยากเห็นที่นี่ มีนักเขียนที่มีความรอบรู้จริง และใส่ใจในเนื้อหาที่ตนเองนำเสนอ เพราะมันไม่ใช่จะบันทึกในกระดาษแล้วขยำทิ้งลงขยะได้ทันที เมื่อท่านยืนยันการบันทึกแล้ว บทบันทึกนั้นๆ จะไปปรากฏในกูเกิ้ล ที่ผู้คนอีกหลายล้านค้นหาอ่าน ดังนั้น ควรพิจารณาให้รอบด้านก่อนที่จะปล่อยบันทึกส่วนตัวออกไป