วันนี้ไปโรงเรียนตั้งแต่ 6.30 ตัดเตรียมของที่จะนำไปแข่งขันโครงงาน
ตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นแทนเด็ก ซ่้อมเด็กให้พูดนำเสนอก่อนไป 2-3 รอบ
จากนั้นออกเดินทางไปยังโรงเรียนป่าจี้วังแดง อ. แม่แตง ฉันเป็นครูที่ปรึกษา
โครงงาน ร่วมกับครูอีก ๅ ท่าน แต่ครูจะตามไปติดประชุม ฉันตื่นเต้นมาก
ไปถึงมีแต่ครูที่ค่อข้างมีอายุ เตรียมเด็กจะแข่งขัน ฉันเป็นนักศึกษาฝึกสอน
แต่พอไปถึงฉันก็ทำเต็มที่ของฉัน ฉันให้เด็กช่วยกันจัดบูธเสนอโครงงาน
ฉันไม่ได้เกรงกลัวความสามารถของเด็กของโรงเรียนอื่นเลย ฉันมั่นใจในเด็ก
ที่ฉันได้ร่วมงานและฝึกซ้อมมา เด็กก็ตื่นเต้นมาก ฉันบอกว่าทำเต็มที่ มั่นใจไว้
ยิ้มให้กรรมการเสมอ และให้ตอบคำถามทุกคำถามอย่าโยนให้ใครคนใดคนนึงตอบ
ใครตอบได้ขอให้ตอบ เด็กก็เชื่อฟังฉันมาก เด็กค่อนข้างจะเคาระฉัน
จึงทำให้เขาเชือ่ฟังและทำตามที่แนะนำทุกอย่าง จับสลากได้นำเสนอโรงเรียนที่ 3
โอเค ลำดับใช้ได้ ก่อนจะนำเสนอจริง ฉันให้เด็กตั้งสมาธิให้ดี พยายามอยู่กับตัวเอง
คิดเสมอว่าลำดับต่อไปจะพูดอะไร อย่ากังวลกับกรรมการที่อยู้ตรงหน้า
คิดซะว่าเราเศนอให้ครูและเพื่อนที่โรงเรียนเราฟัง สู้นะนักเรียนของครู
นักศึกษา1 คน กับเด็ก 5 คน งานนนี้ดูเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่มาก
ไม่เคยมาคุมคนเดียวเลย ปกติก็มากับเพื่อนไม่งั้นก็ครู นี่คือฉันเป็นแกนนำเลย
พอถึงคราวเรานำเสนอ ฉันตื่นเต้นมาก แต่อยากบอกว่าเด็กเก่งมาก
พูดจาฉะฉาน คล่องแคล่ว ไม่สะดุดเลย ตอบคำถามได้ แต่โดนตรงเรื่องงบประมาณ
กรรมการบอกว่า 3,600 เยอะไปไหม ? แต่จริงแล้วงบเราหมดไปประมาณ 700 แค่นั้น
แต่คือว่างบ 3,600 เป็นงบที่ได้จากโครงงานคุณธรรมของโรงเรียน ได้มาต้องใช้ให้หมด
เลยเขียนรายละเอียดให้ครบ 3,600 แต่จริงแล้วไม่ถึงเลย555 อาจจะโดนหักคะแนนส่วนนี้
จัดเสร็จแล้ว ออกแบบเอง ณ ตรงนั้นเลย5555
นักศึกษาฝึกสอนและเด็กที่แข่งขัน
ครูนี่ตื่นเต้นมากกว่าเด็กอีกตอนนี้
คณะกรรมการสนใจโครงงานเรามาก ถึงกับเดินดู กลุ่มอื่่นไม่ดูเลย
ถ่ายรูปร่วมกับคณะกรรมการในการตัดสินครั้งนี้
ปิดบันทึกการฝึกสอนภาคเรียนที่ 1/2559 ;)...