วันที่ 88 ชั่วโมงแรกจนถึงชั่วโมงสุดท้าย (27 กันยายน 2559)

เช้าวันอังคารที่รีบเร่ง รีบมายืนเวร ยังคงมีความสุขในการยืนเวรกับคุณครูสายใจ มีความสุขกับการพูดคุย แลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ยืนหัวเราะ ยืนยิ้มให้กัน วันไหนจาก ย้ายโรงเรียนคงคิดถึงแย่

<p “=””>1 ชั่วโมงกับการยืนเวร ทำให้ปวดขา แต่ต้องเดินไปยืนต่อกับกิจกรรมหน้าเสาธง ยืนเก็บความทรงจำบางอย่างที่อาจจะทำให้คิดถึงที่นี่ เก็บภาพคุณครูและนักเรียน บรรยากาศในตอนเช้าของที่นี่
</p> <p “=””>กลับมานั่งเก้าอี้ตัวเดิม กับคอมตัวเดิม นั่งทำวิจัย รวบรวมเอกสาร พิมพ์ข้อสอบช่วยครูพละ แล้วก็หมดเวลาสำหรับเช้านี้ </p> <p “=””>ชั่วโมงที่ 4 ชั่วโมงสุดท้ายของการสอนชั้น ป.5/2 วิชาประวัติศาสตร์ ใจหายเนอะ จะไม่มีใครคุยแข่งแล้ว ทักทายเด็กๆพร้อมกับกล่าวลาชั่วโมงสุดท้าย ซึ้งไม่ทันไร พอเริ่มสรุปเนื้อหาก็เริ่มคุยทันที ให้มันได้แบบนี้สิ คุยกันตั้งแต่ชั่วโมงแรกที่มาสอน จนวันนี้ชั่วโมงสุดม้ายละ ยังคุยกันอยู่ ไม่รู้เอาเรื่องอะไรมาคุยกันนักหนา ใครฟังก็ได้เนื้อหาไป สอบได้แน่นอน ส่วนคนที่คุยก็ตัวใครตัวมัน เกรดมันอยู่ในมือนักเรียนอยู่แล้ว อยู่ที่ใครจะกำมันไว้แน่นสุด พบกันเมื่อชาติต้องการ ก่อนออกห้องแอบมีความเศร้า ครูปิ๋ม “แซ๊ะหน่อย” ลึกๆแล้วเราก็ผูกพันกันเหมือนกันเนอะ ตั้งใจสอบนะทุกคน
</p>