วันที่ 37 อดิศัยกับการนำเสนอ ( 7 กรกฎาคม 2559 )

สวัสดีวันพฤหัสบดี ที่คุณครูยังไม่หายดีจากไข้หวัด

ความคืบหน้าของเด็กชายอดิศัย ผู้ไม่ค่อยจะพูด ขอใช้คำใหม่ ผู้ที่ไม่พูดกับใคร

เคยเกริ่นไปก่อนหน้านี้แล้ว ว่าในห้องชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/1 จะมีเด็กอยู่คนนึงที่มีปัญหาเกี่ยวกับการเข้าสังคม เพราะด้วยเป็นคนไม่พูด ทำหน้าตาเพียงสีหน้าเดียว

วันนี้ในคาบเรียนคณิตศาสตร์ ฉันได้ลองให้อดิศัยออกมานำเสนองานหน้าชั้นเรียน

หลังจากที่ได้ลองพยายามคุยกับอดิศัยหลายๆครั้งๆ จนอดิศัยกว่าตอบฉันมากกว่าเมื่อก่อน

หากเปรียบเทียบก็คือ เมื่อก่อนตอบสองคำ เดี๋ยวนี้ก็ตอบห้าคำ

แค่นี้ก็ดีใจล่ะ ที่ยอมคุยกับครู เด็กที่มีปัญหาแบบนี้ กลับถูกปล่อยละเลยจากครูประจำชั้น

สำหรับฉันเป็นเรื่องที่น่าห่วงเหมือนกัน นี่ก็ปีที่สองแล้วที่อดิศัยอยู่ชั้น ป 1

ทั้งที่ฉันก็เคยทดสอบการอ่านการเขียน การบวกเลข ของอดิศัยแล้ว

อดิศัยก็สามารถทำได้ดีเลยทีเดียว น่าจะเป็นปัญหาที่เกี่ยวกับการเข้าสังคมเนี่ยแหละ ที่น่าเป็นห่วง

ความคาดหวังของฉันคงมากเกินจริงๆ ที่อดิศัยจะยอมพูดมากกว่าคำที่เคยพูดมาในตอนที่นำเสนอ

อดิศัยไม่มีความกล้าที่จะพูดออกมา แต่พอฉันให้พูดความ

อดิศัยก็ยอมพูดตาม แต่เสียงยังอยู่ในลำคออยู่ดี

จะมีวิธีไหนบ้างที่จะช่วยเด็กคนนี้ได้บ้าง

น่าเป็นห่วง และน่าสงสาร ฉันอาจจะดูเอ็นดูเด็กคนนี้มากกว่านักเรียนคนอื่นๆ

แต่เพราะได้ไปเห็นสภาพที่อดิศัยอยู่ สภาพแวดล้อมที่อดิศัยได้รับ

มันทำให้อดเอ็นดู และสงสารไม่ได้จริงๆ