วันที่ 66 ทุกอย่างเริ่มลงตัว...(18 สิงหาคม 2559)

เช้านี้หลังจากเคารพธงชาติเสร็จแล้ว ยังคงเป็นการซ้อมการแสดงพิธีเปิดงานกีฬาสี และวันนี้การแสดงดูพร้อมเพรียงและเข้าที่เข้าทางมากขึ้น ทุกอย่างเริ่มลงตัว นักเรียนรู้ตำแหน่งของตนเอง รู้จักจังหวะเพลง และจำท่าได้ดีกว่าเมื่อวาน และนี่ก็ทำให้เห็นว่า ไม่มีอะไรยากเกินกว่าความพยายามและความขยันหมั่นเพียรในการฝึกฝนและฝึกซ้อม (แข่งกันเหงื่อไหลทั้งครูและนักเรียน)

สำหรับการเรียนในวันนี้ มีสอนในคาบที่ 4 กับวิชาภาษาไทย เนื่องจากเมื่อวานไม่ได้เรียน ประกอบกับการต้องเร่งสอน จึงได้สรุปร่วมกับนักเรียนบนกระดาน แล้วให้นักเรียนจดบันทึกลงในสมุด หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว ปรากฏว่าต้องสอนแทนวิชาศิลปะ เพราะครูผู้สอนไม่อยู่ ได้โอกาสดีล่ะ เอาวิชาคณิตศาสตร์เสียบแทนเลย 2 ชั่วโมง เฮ้อ...ก็อย่างว่าละนะ สั่งงานนักเรียนแต่ละครั้ง บางคนก็ทำเร็วเกิน บางคนก็ทำช้าเกิน เมื่อจะตรวจและเช็คคะแนนก็ทำไม่ได้ ต้องรอนั่นรอนี่ เฮ้อ...วันนี้ก็เลยจัดการคนที่ทำงานไม่เสร็จด้วยการยึดป้ายสี ไม่ให้ไปร่วมกิจกรรมกีฬาในคาบทด ซึ่งจะต้องทำงานมาส่งเพื่อแลกกับป้าย แหม๋ ๆ ทีอย่างงี้ตั้งใจทำกันเชียว ก็คงรู้ ๆ กันอยู่ เด็ก ๆไม่ได้ตั้งใจทำจริง ๆ หรอก แต่เพราะกลัวไม่ได้เล่นต่างหากล่ะ

เมื่อหมดคาบทด นักเรียนก็รีบขึ้นมาเอากระเป๋า แล้วไปอยู่ที่ห้องประจำ 1/2 เพื่อรอผู้ปกครองมารับ และเนื่องด้วยวันนี้ไม่ได้อยู่เวร ก็เลยถือโอกาสนี้นั่งตรวจงานต่าง ๆ นานาที่ค้างคาอยู่เต็มโต๊ะ แต่ก่อนที่จะได้ตรวจก็ต้องทำหน้าที่เป็นแจ๋วเสียก่อนแหละ เก็บกวาด จัดโต๊ะ-เก้าอี้ เปลี่ยนวันที่ สั่งการบ้าน และนี่แหละกลายเป็นหน้าที่ประจำของเราไปแล้วล่ะ

ว่าด้วยเรื่องการส่งแผน คืนนี้คงโต้รุ่งแน่นอนค่ะ ยังไงก็ต้องทำ เพราะมันคืองานและหน้าที่ที่เราต้องทำ สู้ ๆ คืนนี้ยังอีกยาวไกล

**บางอย่างก็ต้องยอมรับโดยไม่มีเงื่อนไข ซึ่งบางทีมันก็ไม่ยุติธรรมเลย**