วันนี้วันจันทร์แสนสดใส มีหัวใจคอยรักสมัครสมาน คิดถึงสายตาดอกไม้บาน ของเด็กน้อยชอบวิ่งคลานในห้องเรียน
วิชาสังคม ป.5 คาบที่เเล้วสั่งให้เด็กไปค้นข้อมูลของแต่ละภาคในประเทศไทย ก็แอบดีใจเล็ก ๆ ที่เด็ก ๆ ก็ยังมีผลงานมาให้เห็น วันพุธเจอกันกับการนำเสนองานวัฒนธรรมแต่ละภาคของไทย
วันนี้ได้ย้ายโต๊ะใหม่มานั่งทำงานที่ห้องกิจการนักเรียน หึหึ คราวนี้แหละ ใบบันทึกข้อความจ๋า ฉันจะใช้แกได้สะดวกมือขึ้นละนะ
ห้องนี้เปรียบดังฟดูหนาว ไอน้ำจะเกาะกระจกแว่นตา คิดถึงไอน้ำที่เกาะกระจกที่หอจัง ห้องนี้กว้าง โต๊ะนั่งสบาย ถือว่าสบายที่สุดกว่าทุกห้องที่อยู่มา แต่ต้องมีหน้าที่ที่สำคัญคือ ต้องไปเก็บมือถือของทุกห้อง ตั้งแต่ป.1 ถึง ม.3 ต้องรักษายิ่งชีพ ถ้าแตกรับผิดชอบเต็ม ๆ
ป.4 กับคณิตศาสตร์ สอนเรื่องการหารวันแรก ความยากเข้าครอบงำไปทุกหย่อมหญ้า การหารยาก เด็ก ๆ บอก เราเองก็เห็นด้วย การหารว่ายากแล้ว การสอนให้เด็กหารเป็นยากยิ่งกว่า เฝ้าเเต่คิดแล้วก็สงสัยว่า ตอนนั้นครูสอนเราหารอย่างไรนะ หัวเริ่มฟู เเต่ก็ไม่ได้ฉลาดเหมือนไอน์สไตน์เลย
ขึ้นต้นด้วยกลอน จบลงด้วยกลอนละกัน
ห้าโมงระฆังดังก็กลับบ้าน ขับรถผ่านควันรถและห่าฝน
ตัวเปียกปอนเป็นหวัดก็ยอมทน ดีกว่าใบงานของทุกคนต้องฉีกไป
รักนักเรียน ยิ่งชีพ
ไม่มีความเห็น