ก้าวที่ห้าสิบแปด...กายไม่ค่อยไหว แต่ใจต้องสู้ 2 ( 9 สิงหาคม 2559 )

สวัสดีวันอังคาร

สวัสดีวันที่สองของการป่วย แต่ก็น่าจะดีกว่าเมื่อวานเพราะวันนี้ต้องดีกว่าเมื่อวาน เพราะว่าอัดยาลดไข้ไปซะเต็มที่มันคงช่วยให้อาการดีขึ้น หวังว่าจะมีพลังพ้นใส่เด็กน้อยแสนซนเหล่านี้ดีกว่าเมื่อวาน....

การสอนเด็ก ป.1 ไม่มีวันไหนที่ไม่ได้สอนเพราะมีคาบสอนทุกวันและเมื่อหมดคาบสอน ก็ต้องอยู่ในห้องกับเด็กเพราะอยู่ประจำชั้นกับเด็ก ไม่ได้สอนเสร็จแล้วแยกตัวออกไปเพราเด็ก ป.1 ต้องมีครูช่วยดูแลตลอด ตลอดทั้งวันจะไม่มีเวลาส่วนตัวให้ตนเองเท่าไหร่นอกจากช่วงพักกลางวัน จะมีเวลาให้กับตัวเองหน่อยก็หลังจากโรงเรียนเลิกกลับหอพักถึงจะมีเวลาส่วนตัวให้กับตัวเอง การได้อยู่ประจำชั้นเด็ก ป.1 ก็จะเป็นแบบนี้ในแต่ละวันต้องใช้พลังงานในการดูแลเด็กสูง โรงเรียนเลิกกลับเข้าหอพักก็ถึงกับเหนื่อยกันเลยทีเดียว แต่เหนื่อยกายก็ดีกว่าเหนื่อยใจ พักเดี๋ยวก็หาย แต่ถ้าหากเหนื่อยใจนี้นานกว่าจะหายเหนื่อย.....