ก้าวที่ห้าสิบสี่...วันวุ่น ๆ 2 ( 3 สิงหาคม 2559 )

สวัสดีวันพุธ

สวัสดีวันพุธ วันนี้ยังคงทำหน้าที่ดูแลเด็กซน ป.1 อีกเช่นเคย อยู่กับเด็กซนเหล่านี้มาสองเดือนกว่าเกือบจะสามเดือนแล้วนะ รู้สึกผูกพันกับเจ้าลิงน้อยเหล่านี้ไปเสียแล้วถึงแม้เจ้าเด็กซนเหล่านี้จะสร้างวีรกรรมไว้มากมายแต่สุดท้ายด้วยความเป็นเด็กด้วยความไร้เดียงสาของเขามันทำให้คนเป็นครูใจอ่อนทุกที

วันนี้เป็นวันวุ่น ๆ อีกหนึ่งวัน วันนี้ได้ดูแลเจ้าเด็กซนเหล่านนี้แทบทั้งวันเอ่ยคำว่าเหนื่อยไม่ได้ เด็กไม่เหนื่อยครูก็ต้องห้ามเหนื่อย วันนี้เด็กซนบางคนแผลงฤทธิ์เล่นกันในห้องเรียน จะชกต่อยกัน ทะเลาะกัน มีทุกรูปแบบวันนี้ เด็กน้อยนี้ก็แปลกเล่นกันอยู่ดีๆ ทะเลาะกันขึ้นมาเฉยเลยนี้แหละหนาเด็กไม่ได้นึกถึงความเป็นเพื่อนอะไรหรอกขอแค่ได้สิ่งที่ถูกใจพอได้สิ่งที่ไม่ถูกใจก็โวยวายฟูมฟาย นี่แหละเด็กอารมณ์ ต้องได้อย่างใจ อยู่เหนือเหตุผลและความถูกต้อง คนเป็นครูก็ต้องคอยอบรมสั่งสอน ว่ากล่าวตักเตือนชี้ให้เห็นว่าสิ่งไหนถูกสิ่งไหนผิด สิ่งไหนควรทำไม่ควรทำ ชี้แนะให้เด็กเห็นค่อยสั่งสอนค่อยปลูกฝังกันเพื่อนปลูกฝังสิ่งดี ๆ ให้กับเขา…เด็กน้อย