บันทึกนี้อยากเขียนมานานแล้วค่ะ
เดือนแรก ได้เงินแค่ 6000 บาท เดือนถัดมา ได้ 8000 บาท กว่าจะอยู่ตัวที่หลักหมื่น
กล้ำกลืนมาเยอะเลยค่ะ และ คิดถึงเจ้านาย คิดถึงงานประจำมาก
พอออกมาทำงานเอง ถึงได้เข้าใจ การที่บริษัทเสียเงินจ้างเราเดื
จ้างทุกเดือน จ่ายทุกเดือน คือการแบกรับภาระทั้งนั้น
ถึงแม้เค้าจะจ้างเราเพื่อธุรกิจ
ลองออกมาทำงานเองดู แล้วจะรู้ว่า เงิน ไม่ใช่สิ่งหาง่าย
เมื่อก่อน เงินเดือนสองหมื่น ได้ตลอด ได้ทุกเดือน
แต่ตอนนี้ บางเดือนก็ไม่ได้ค่ะ
คนที่ยังทำงานประจำ รักเจ้านาย รักองค์กรให้มากๆนะคะ
ทำงานให้เต็มที่ ให้คุ้มกับเงินที่เค้าจ้างเราทุ
ตอนอิ๋วทำงานประจำนะ อิ๋วทำแบบ นั่งนับเลยว่าเราทำงานกี่ชิ้น
เดือนนี้คุ้มค่าจ้างมั๊ย ถ้ารู้สึกว่าตัวเองทำงานน้อยไป
ต้องหางานทำเลย อย่าให้เราเป็นภาระของบริษัท
โดยที่บริษัทไม่ได้อะไรจากเรา
ทำงานเพื่อเงิน ต้องมาคู่กับทำงานให้คุ้มเงินด้
วันนี้เข้าใจนายจ้างขึ้นมากค่ะ
ขอบคุณทุกๆบริษัท ที่อุปการะอิ๋วมาหลายปี
ยืนยันค่ะ ว่างานประจำ สบายกว่าออกมาทำเองเยอะมาก
ถ้าถามว่าจะกลับไปทำงานประจำอีก
คำตอบคือ อิ๋วเดินผ่านจุดนั้นมาแล้วค่ะ เดินมาไกลมาก
จนกลับไปจุดเดิมยากแล้วล่ะ
สว้สดีค่ะ คุณอิ๋ว
การคิดให้ผู้อื่น เป็นการคิดดี ก็ย่อมส่งผลให้ คุณอิ๋วค้นพบ ทางแห่งความเจริญยิ่งๆขึ้นไปค่ะ
สู้ สู้
คุณลิขิต