วันที่ 46 "ศุกร์นี้ที่รอคอย" (22 ก.ค. 59)

วันศุกร์เหมือนจะเดินทางมาถึงเร็วมาก และวันเสาร์วันอาทิตย์ก็จากเราไปแบบไร้เยื่อใยเช่นกัน ทั้งๆที่รู้ว่าถึงแม้จะเป็นวันศุกร์แล้วต่อด้วยวันเสาร์ วันอาทิตย์ และเป็นเสาร์ อาทิตย์ที่มีอบรม แต่ก็ยังอยากให้ถึงวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์อยู่ดี ไม่รู้สิ มันคือความเคยชิน เมื่อครั้งหนึ่ง วันศุกร์เคยเป็นวันที่เรามีความสุขมากที่สุด เพราะจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุดเหวี่ยงในวันเสาร์และวันอาทิตย์ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วสินะ แต่ก็ยังดีกว่าไปโรงเรียนทุกวันน่ะ หลังจากที่ห่างหายไปจากการปฏิบัติหน้าที่ดูแลควบคุมนักเรียนทำความสะอาดเขตบริการ วันนี้ครูแคทสายโหดกลับมาแล้ว เพราะนักเรียนดื้อ ครูเลยต้องโหด

วันนี้นักเรียนชั้นป. 3/6 ลงมาทำความสะอาดเขตฯน้อยมาก อุปกรณ์ก็เตรียมมาไม่พร้อม ทำให้เสร็จงานช้าและไปเข้าแถวช้ากว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในโรงเรียน งานกวาดขยะเลยตกเป็นของครูแคท กวาดวนไปค่ะ นักเรียนก็ยืนดูวนไปค่ะ

วันนี้เป็นเด็กดื้อ นักเรียนจึงโดนครูประจำชั้นดุไปนิดนึง วันนี้ครูแคทรีบไปสอนน้องป. 1 จึงไม่มีเวลาสมทบ เช้าวันนี้รับหน้าที่ครูผู้สอนชั้นป.1 จำนวน 3 ห้อง ต้องเป็นนักแสดงที่ต้องแสดงถึง 3 เทส เพราะสอนเนื้อหาเดียวกัน 3 ห้องแต่แตกต่างกันที่วิธีการและการให้งาน พอถึงชั่วโมงที่สามแค่นั้นแหละ เสียงหายจนต้องพึ่งไมค์ แต่วันนี้เด็กๆน่ารักทำให้ช่วยแบ่งเบาภาระในการใช้เสียงลงมาก

ช่วงบ่ายไม่มีสอน มีเวลาพักเสียง 1 ชั่วโมงก่อนจะไปซ้อมกีฬาสีนักเรียน วันนี้มีการซ้อมร้องเพลง ซ้อมเชียร์และแข่งขันกีฬาพื้นบ้าน คือ ชักเย่อ ทุกสีส่งตัวนักกีฬามารวมกัน จากการสังเกตด้วยสายตา มองผิวเผินก็รู้ว่าสีตัวเอง(สีชมพู)แพ้คู่แข๋งเป็นแน่ เพราะคู่แข่งตัวใหญ่เหลือเกิน แต่นักกีฬาของเราก็ไม่หวั่นค่ะ ตัวเล็กแต่ใจใหญ่สู้เว้ย ก็ลงแข่งตามสปิริตนักกีฬา กีฬาประเภทนี้ถือเป็นการเปิดโอกาสให้นักเรียนอ้วนได้แสดงความสามารถพิเศษ กองเชียร์ก็เชียร์กันสุดฤทธิ์ สุดท้ายผลการแข่งขัน รอชิงที่ 3 ค่ะ

์

ถึงแม้ชักเย่อจะไม่ได้ชิงที่ 1 แต่กองเชียร์ได้แชมป์แน่นอนค่ะ เลิกเรียนแล้ว กลับได้ค่ะ