วันที่ 21 การสอนที่พิเศษแต่ไม่พิเศษ (20 มิถุนายน 2559)

วันนี้เป็นวันธรรมดาที่ต้องทำหน้าที่ในการสอน แต่เหมือนเป็นการท้าทายความสามารถของตัวเอง
วันนี้สอนเรื่อง การอ่านชื่อมุม การเขียนสัญลักษณ์แทนมุม เป็นเรื่องนามธรรม ที่เด็กป.4 ต้องเข้าใจ
แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถของเด็กธรรมดาทั่วไป แต่…..เป็นเรื่องยากสำหรับเด็กพิเศษ
ทุกเรื่องที่สอนไปคณิตศาสตร์เป็นเรื่องยากสำหรับเค้า เคยถามเด็กคนนี้ว่าชอบเรียนวิชาอะไรเค้าตอบว่า
วิชาที่ง่าย ๆ เพราะฉะนั้นหน้าที่คือต้องทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย เด็กคนนี้เป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ
ในที่นี้คือ ต้องการเรียนแบบเงียบๆ เวลาสอนเด็กคนนี้จึงต้องแยกสอน บางครั้งเด้กไม่ยอมเรียนไม่ยอมทำ
สำหรับคนสอนแล้วมันเป็นอะไรที่เฟลมาก แต่พอลองสอนแล้วจริง ๆ ก็ทำได้แต่แค่เราจะหากลยุทธ์อะไรมาทำให้เด็กยอมทำ
ก็ค้นพบว่าต้องแปลงโจทย์ที่ยากให้เป็นแบบฝึกหัดที่ง่ายแม้ว่าเรื่องที่สอนนั้นจะยากหรือไม่ประเด็นที่ต้องการคือทำยังไง
ก็ได้ให้เด็กยอมลงมือเขียน ได้อ่าน การสอนของฉันจึงต้องคิดโจทย์แบบง่าย ไม่ต้องทำหลายข้อ แต่ขอแค่ให้ยอมทำ
พอเด็กลงมือทำและทำสำเร็จ จะรู้สึกเหมือนว่าชั่วโมงนี้ตัวเราทำสำเร็จ อย่างวันนี้ให้ลองทำโจทย์ง่าย ๆ คือ แค่เขียนสัญลักษณ์แทนมุม
เด็กก็เขียนได้และเสร็จทันเวลา ดีกว่าเด็กธรรมดาที่บางคนก็ทำไม่เสร็จ “เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าตัวครูคือคนที่มีส่วนกำหนดความสำเร็จของเด้กเหมือนกันสู้ต่อไปนะ…..พันเดช ครูก็กำลังสู้กับเธอเหมือนกัน”